ramón suárez picallo escolma de textos en galego - Consello da ...

112 Ramón Suárez Picallo
Por istes e outros méritos literarios foi nomeado Presidente
da Academia Galega, até a sua morte.
Vida política
Dende fins do pasado século don Manoel enrolóuse
decididamente nas correntes políticas galeguistas, repubricáns
e democráticas. En 1908 formou parte de Solidaridade Galega,
un movemento pangaleguista equivalente no pensamento e nos
propósitos a Solidaridad Catalana, e que integraban os homes máis
ilustres da política, das letras e do pensamento da Galiza daquel
intre; e que tiña como base esencial da sua laboura proselitista
a redención, o despertamento, e a diñificación dos labradores
de Galiza. Iste movemento había de rexurdir despois no famoso
Movimento Agrario de Galiza que insuflaran Basilio Álvarez, Portela
Valladares, don Rodrigo Sanz e outras grandes figuras de primeiro
prano na política militante galega.
Namentras, don Manoel Lugrís aituaba no partido repubricano
federal, na sua seición da Cruña. En 1917 foi, con outros, fundador
das Irmandades da Fala e ó procramarse a segunda repúbrica, en 1931,
formou parte da Asamblea da Cruña pro estatuto galego, eisí como de
todas as comisións que aituaban na capital de Galiza, preparando as
eleicións das Cortes Costituientes i a esperada autonomía, que fora un
xeito de ilusión maísima da vida diste patriarca. No chamado bienio
negro e despois, nas eleicións do febreiro de 1936, e nas xornadas do
Plebiscito, xa mui velliño aínda seguía sendo o gran orador, o escritor e o
poeta sempre ó servicio de Galiza. o derradeiro aito da sua vida política
foi o voto polo Estatuto, o 28 de San Xoán de 1936. Catro rapaces das
mocedades galeguistas da Cruña, que podían ser seus bisnetos, foronno
buscar á súa casa e levárono ó Colexio Eleitoral, facéndolle Garda de
Honor. Despois de emitido o seu voto, botouse a chorar e dixo: “Agora
xa podo morrer”. I en efeito, morreu poucos días depois.
A sua vida afeitiva
Despois da súa familia, o seu gran amor, era o amor a Galiza, as
suas paisaxes, a sua cultura, as súas tradicións, e sobor todo a súa lingua,