ramón suárez picallo escolma de textos en galego - Consello da ...

O SEÑOR DE TRASALBA
Conoscimos persoalmente a Ramón Otero Pedrayo, no mes
de agosto do ano 1926, dous días despois de ter conoscido tamén
a Castelao. Facíamos por daquela un viaxe a Galicia, despois de
dazasete anos de ausencia da Patria, botados en América. Pero xa
moito denantes, sabíamos da obra, da persoalidade e do esprito das
duas figuras máis esgrevias da Nosa Galeguidade, Castelao era soio
e simpremente Castelao, namentras que Ramón Otero Pedrayo era
“O señor de Trasalba”. En certidume i en verdade, un gran señor da
Cultura, da Verba e do Pensamento dunha terra opulenta en tales
dóns e bens impoderábeles doados dereitamente pola gracia do seu
Creador. Dende aquela ficamos cautivos pra sempre da sua señorial
presencia, dos seus decires alados, e dos seus fondos pensamentos;
e deixamos de esguello a sua condición maxisterial de Profesor, para
ademirar a súa índole de home e de humanista.
Máis tarde cando limos a sua belida “Historia de la Cultura
Gallega”, a sua “Guía de Galicia”, e outros textos saídos da sua
fecunda pluma, pensamos nun lexítimo herdeiro dos Francisco
Sánchez, dos Feixóo, e dos Sarmiento, precursores da renascencia
do ser sustantivo i eterno, no tempo e no espacio da nosa Patria
abenzoada.
***
Cinco anos despois, no 1931, Otero Pedrayo, Castelao,
Antón Villar Ponte e quen escribe estas liñas, atopámonos outra
vez en Madrid, como persoeiros de Galicia nas Cortes Constituíntes
da Repúbrica Española. Nós, que conoscimos a Otero Pedrayo,
historiador e xeógrafo, como comentarista de Humanidades crásicas,
como novelista, poeta e autor dramático, como católico ouservante