ramón suárez picallo escolma de textos en galego - Consello da ...

GALICIA NAI E SEÑORA
Unha vegada máis, pasou, cobrindo os espritos i os corazóns
dos seus fillos, o nome sagro de Galicia, co seu esprito, coa sua
lembranza, co sortilexio máxico da saudade, e coa forza invencíbel
do que ela ten, pra nós, de fe, de esforzo e de espranza.
Unha vegada máis pasou sobor de nós, o conxuro da
lenda estrelecida na terra e no mar, onde ten vieiros e ronseles
imborrábeles. E nós, os seus fillos fideles sentimos e presentimos o
seu paso fugaz, coma unha invisíbel benzón de boandanza.
Porque, cada ano que pasa é máis forte entre nós a sua
omnipresencia integral; no culto do idioma, no fomento da cultura,
na fraternal convivencia, civila e civilizada, de todos os galegos, e
das suas istitucións representativas de emigración.
E xa que alá dentro dos seus lindeiros xeográficos, o seu
corpo i o seu esprito, están submetidos i opresos polos ferrollos da
tiranía, sirva de lenitivo a súa door, ista nosa fidelidade de sempre.
E sírvalles, tamén os que alí agardan e traballan por días
millores, de xusticia, de libertade e de dinidade, individual e coleitiva,
como estímulo e solidaridade, na sua garda e nos seus traballos.
Até que todos, eles e nós, poidamos cantar xuntos, nunha
alborada de groria, a profecía augural do bardo ilustre:
***
“Os tempos son chegados dos bardos das edades
E as vosas vaguedades comprido fin terán”.
Bos Aires. Lugo, xullo de 1959.