Apendice Antigo réxime, Réxime liberal e Réxime democrático.

Apendice Antigo réxime, Réxime liberal e
Réxime democrático.
Por Réxime entendemos as carácterísticas económicas, políticas, sociais e culturais
que conforman a forma de vida dunha comunidade nun periodo relativamente
amplo.
1.ANTIGO RÉXIME.
-Política: Absolutismo Monárquico (variante do XVIII: absolutismo ou despotismo
ilustrado)
-Economía: Agraria.Privilexios señoriais: Morgado,mans mortas…Diversidade de
tenencia (foro,arrendamentos,prestacións persoais)
-Sociedade: Estamental.Xerarquizada pola pertenencia ao correspondente
Estamento.
Demografía : modelo demográfico antigo (altísimas mortalidade e natalidade).
Hábitat marcadamente rural.
2.RÉXIME LIBERAL
Política:-Separación de poderes(executivo, xudicial, lexislativo-parlamento-)
-Constitucionalismo
-Parlamento elexido mediante Sufraxio Censitario
-Liberalismo Moderado e liberalismo Progresista
Economía: Industrialización, Economía de mercado e propiedade privada
Sociedade:-División en clases sociais determinadas pola riqueza. Novas clases :
Burguesía e Proletariado(clase obreira)
-Demografía .Comezo da transición demográfica (descenso moderado da natalidade
e algo maior da Mortalidade). Hábitat : aumento da urbanización, Éxodo rural.(ver
gráfica anterior)
3.RÉXIME DEMOCRÁTICO
Resulta do afondamento do Réxime liberal coa participación política das clases
traballadoras( daquela mediante S.Universal Masculino) grazas a consolidación do
Movemento Obreiro en sindicatos e os primeiros partidos de esquerdas.
CRONOLOXÍA:
Antigo Réxime: apoxeo nos séculos XVII-XVIII ,persistindo de forma residual no XIX
( Fernando VII)

Réxime Liberal: século XIX ( Isabel II)
Réxime.Democrático: finais do XIX (Sexenio Democrático) e periodos do XX (II
República e réxime actual)
Temas Século XIX
1808-1814 Ciclo de Cádiz: nacemento do liberalismo español como réxime
destinado a ocupar o espacio do A. Réxime. A Guerra representa a aparición
do pobo coma axente histórico ao marxe de exercitos ou estamentos.
18014-1833.Fernando VII: representa a crise estrutural e quebra do A.
Réxime, a súa defensa está condenada ao fracaso ante a lenta pero
inevitable formulación dun novo Réxime , o Liberal.
1833-1868 Conclusión ou idea/forza:ó periodo isabelino: a pesar do
desorden político foron poñendose as bases do Réxime liberal ainda que de
forma feble ou desigual: Constitucionalismo,clases sociais moi polarizadas
pero iguais ante a lei, industrialización importante en certas zonas( P.Vasco
e s.t.Cataluña), crise agraria e exodo rural cara as cidades onde aparece o
proletariado,economia de mercado coas desamortizacións ,os FFCC e
creación dun mercado único para todo o territorio. O Antigo Réxime morrera
definitivamente.Pronunciamento como forma do intervencionismo militar
I868-1874.Sexenio democrático.Idea forza:Afondase o marco político e
social do liberalismo:aparición da idea democrática,mesmo republicana e
aparición das ideoloxías obreiras marxistas e anarquistas.Mantense o
protagonismo político militar.
1874-1902.Sistema Canovista ou Restauración Alfonsina. Idea/resumo:
creación dun marco político aparentemente estable basado na alternanci ou
turnismo dos partidos conservador(Cánovas del Castillo) e liberal(Sagasta)
baixo una monarquía constitucional(Alfonso XII). Ë una estabilidade ficticia
porque non é quen de achegarse aos problemas sociais crecentes e o
protagonismo do caciquismo.Fin do Imperio: perda de Cuba e Filipinas: crise
de identidade(xeneración do 98)
1902-1931.Crise da Restauración Reinado de Alfonso XII.O sistema
canovista racha despois das últimas tentativas do conservador Dato e o
liberal Canalejas.Agudízanse os problemas anteriores:inestabilidade
política,crispación social (Folga xeral do 17),problema militar no contexto da
Guerra de Marrocos(Semana tráxica 1909,Desastre de Annual
1921,corporativismo militar:Lei de xurisdicións e Xuntas de
Defensa…),Asemblea de Parlamentarios de Cataluña.
Ditadura de Primo de Rivera(23-30).Resposta rexeneracionista autoritaria e
centralista co consentemento do Rei.O seu fracaso supón o de Alfonso e da
Monarquía que cae o 14-Abril-1931.Proclámase a II Republica

1931-1936 A II República Idea/ forza: Tentativa democrática, social e
descentralizadora de modernización deEspaña.Grandes reformas
(Azaña):educativa,agraria,militar,social(sufraxio
femenino),relixiosa(Constitución)
Sectores tradicionalistas opóñense a elas e á propia
república.Igrexa,terratenentes,militares,a dereita…Polarización social e
política (contexto internacional co auxe dos fascismos). Golpe de Estado do
18 de Xullo.
Ditadura de Franco 1939-1975
Goberno ditatorial tradicionalista,co exército como columna vertebral e
nacional-católica (Identificación Igrexa_Estado) e con Franco no centro de
todo
Sudivisión 1939-1959 A Autarquía : o país péchase sobre sí mesmo
adoitando formas parafascistas.A esquerda política e social esmagada pola
represión.
1959-1973 O Desarrollismo.Certa apertura internacional no contexto da
Guerra Fría e a colaboración cos EEUU.Gobernos tecnócratas do Opus
Dei.Desenvolvemento industrial e creación dunha clase media e sociedade
de consumo.Turismo e emigracións facilitan o cambio social e
cultural..Mantense a represión política e social pero as reivindicacións
transformadoras medran na nova sociedade que se está a configurar.
1975-1986 Á Transición democrática.Reinado de Juan Carlos I.
Descomposición da Ditadura,enorme movilización política e social, contexto
internacional e a habilidade dos aperturistas(Suárez ,o propio Rei) son os
alicerces que fan posible o paso da ditadura a unha democracia
homologable as outras de Europa vencendo as resistencia dos continuistas
do réxime sobre todo no exército(Golpe de Tejero 1981,por exemplo).A
vitoria do PSOE (1982) consagra a normalidade democrática.Integración
internacional (na UE e na OTAN,ámbalas dúas no 1986