Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega

A inserción laboral dos emigrantes en Bos Aires a través da prensa da colectividade galega, 1900-1930
ca o seu primeiro número o 1 de xaneiro de 1913, e á que xa nos referimos
liñas atrás. A publicidade que ofrece é moi abundante, con referencias a establecementos
comerciais, profesionais liberais, bancos, compañías de viaxe ou
axencias de seguros. A distribución dentro dun exemplar era sempre a mesma
e cada casa comercial ocupaba o mesmo espazo en todos os números.
Os anuncios practicamente están constituídos na súa totalidade por reclamos
epigráficos e a presenza de imaxes é testemuñal. Comezan normalmente
con chamamentos aos lectores do tipo ¡gallegos!, destinados a chamar a atención
baseándose na unión étnica que se establece na emigración.
Vexamos un exemplo extraído do xornal El Eco de Galicia, 6
DR. ÁNGEL ANIDO
Médico Cirujano
Alsina, 974 — Horas de consulta: de 1 a 3.
Buenos Aires
O anuncio que acabamos de reproducir repítese invariablemente en todos
os exemplares desta revista no ano 1899 e sempre no mesmo lugar. Deste xeito,
o lector axiña asociaba este espazo a este establecemento, o que facilitaba a
súa identificación. Outro tipo de publicidade utilizada para a elaboración do
presente traballo, e que é representativa na prensa arxentina, é aquela que dá
noticia dunha viaxe a Galicia ou dun cambio de domicilio por parte do emigrante,
o que leva á publicación a sinalar o enderezo laboral de quen viaxa, ao
tempo que dá así unha publicidade indirecta do negocio, amais de descubrirnos
a orixe natural do protagonista.
Sería interesante comparar este tipo de publicidade con outra, a que ofertaba
obreiros. Referímonos ás bolsas de traballo que mostraban as sociedades
e a prensa local, xa que deste xeito saberiamos o interese que tiñan os anuncios
dende un punto de vista dobre, tanto para o posible cliente como para o
inminente empregado.
As grandes institucións mutualistas porteñas tamén exerceron un papel
publicitario moi destacado na colectividade, ao invitar os seus membros a
comprar en establecementos de galegos, con reclamos do tipo Artículos importados
de Galicia ou os seus propietarios a anunciarse na prensa étnica que por
aqueles anos existía na capital arxentina.
6. El Eco de Galicia, Bos Aires, 10 de maio de 1899, ano VII, n.º 272, p. 10.
[ ESTUDOS MIGRATORIOS. Revista Galega de Análise das Migracións, Vol. I, Núm. 2, 2008 (85-102) ]