Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega

Ana Varela-Lago
ata West Tampa. 35 Independentemente da ideoloxía política concreta dos
inmigrantes, a maioría vían a instauración da república como algo positivo,
en parte, porque establecía un vínculo máis entre España e os Estados Unidos.
En 1936, cando a República se viu ameazada polo alzamento militar, a colonia
afanouse na súa defensa nunha actividade sen precedentes, participando dentro
do máis amplo movemento antifascista, que incluía organizacións simpatizantes
norteamericanas, así como dunha variedade de grupos inmigrantes:
italianos, alemáns, xudeus e chineses. 36
As ofertas de apoio ao Goberno republicano foron inmediatas. Ao principio
en forma de telegramas aos cónsules a través dos cales os emigrantes se
ofrecían para coller as armas. Cando o Goberno español declinou estas ofertas,
os esforzos dos emigrantes centráronse en proporcionar apoio económico
e en contrarrestar na prensa e entre a opinión pública o que eles consideraban
que era propaganda a prol dos rebeldes. En Nova York estableceuse un Comité
Antifascista Español, o núcleo do que despois serían as Sociedades Hispanas
Confederadas, que acollían baixo o seu manto unha ampla gama de sociedades
de moi diverso tipo, cuxo denominador común era a coordinación da axuda
humanitaria á República, a única permitida pola lei de Neutralidade dos
Estados Unidos. 37
Descontentos coa cobertura da guerra que ofrecía o decano da prensa
española da colonia, La Prensa, as sociedades hispanas fundaron os seus propios
periódicos. O 1 de maio de 1937 saía á luz o primeiro número de Frente
Popular e tres meses despois facíao o autodefinido «diario democrático avanzado»
La Voz. Nestas actividades que aglutinaban a colonia, os galegos desempeñaban
un papel destacado. Tanto o director de La Voz como boa parte dos
directivos das Sociedades Hispanas eran galegos (figura 5). En 1937 consti-
35. «Frenzied “Vivas!” for the New Republic Were Heard from Madrid to Main Street, West
Tampa,» The Tampa Daily Times, 15-IV-1931.
36. Os partidarios de Franco tamén se organizaron, pero eles mesmos recoñecían que representaban
unha minoría, máis minguada aínda polos conflitos internos entre os nacionalistas da
Casa de España e os representantes da Falanxe Exterior. Branco Moral, F. A.: «Proyección de la
Falange en Estados Unidos (1936-1939)», en Bullón de Mendoza, A. e Togores, L. E. (coords.)
(2002): Revisión de la Guerra Civil Española, Madrid, Actas Editorial, pp. 973-983.
37. Sobre a resposta á Guerra Civil nos Estados Unidos véxase, por exemplo, Guttmann, A.
(1962): The Wound in the Heart. America and the Spanish Civil War, Nova York, The Free Press of
Glencoe, e Rey García, M. (1997): Stars for Spain. La guerra civil española en los Estados Unidos,
Sada-A Coruña, Ediciós do Castro.
0 [ ESTUDOS MIGRATORIOS. Revista Galega de Análise das Migracións, Vol. I, Núm. 2, 2008 (63-84) ]