Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega

Unha achega á emigración galega a Nova York
emigración (1990-1993) instalouse en Las Vegas, onde residían uns familiares
do seu home; estes familiares actuaron de intermediarios no traballo que
L. O. G. desempeñou durante uns poucos meses: «Estaba nunha casa, cunha
xente de [as]cendencia española [...], o padre del [do xefe] era de San Sebastián...
os seus tíos avós, que o levaran, eran dos que marcharan coas ovellas,
de ovelleiro...». 24
Asociacionismo
Para ir finalizando, ofrecemos agora algunhas notas sobre a actividade
asociativa da comunidade galega en Nova York, ámbito no cal participaron de
igual xeito ca noutros lugares do continente americano e tema amplamente tratado
na historiografía da emigración galega. 25 Aínda que a rede asociativa da
comunidade galega na área de Nova York non parece que fose tan complexa
nin tan ampla como noutras cidades americanas, déronse case todas as formas
de asociacionismo étnico. Segundo a variable xeográfica houbo asociacións
estatais, rexionais, provinciais e locais. Polo que atinxe aos seus obxectivos,
eran principalmente recreativas e instrutivas. Tal e como xa foi estudado, este
tipo de asociacionismo étnico, ademais de ofrecer unha cobertura de tipo asistencial,
instrutivo e cultural que fomentaba as expresións culturais da comunidade
no lugar de destino, foi sobre todo impulsor nos seus lugares de orixe non
só de obras de tipo civil –reflectidas na construción de obras públicas–, senón
tamén dun importante labor instrutivo e educativo que, en boa medida, influíu
na rexeneración da vida política local galega (Núñez Seixas, 1998: 125-27).
Aínda que agora só nos centraremos nas sociedades creadas polos galegos,
é preciso citar, polo menos, algunhas empresas asociativas de carácter
estatal como a Sociedad Española de Socorros Mutuos «La Nacional» (fundada
en 1868), xa que contou cun número importante de socios galegos (Ricón
Viruleg, 1996: 152), ou a Sociedad Española de Beneficiencia, que ao longo
24. Entrevista B. Vemos ademais o reflexo da inmigración vasca nos estados máis occidentais
do país.
25. O caso arxentino foi un dos máis analizados. Para o tema do asociacionismo español, Fernández
(1987): «El mutualismo español en Buenos Aires, 1890-1920. Un estudio de caso»,
Cuadernos de Historia Regional, abril, n.º 8, pp. 36-72. Para o caso galego son importantes Fernández
Santiago (2001): «Asociacionismo gallego en Buenos Aires (1936-1960)», en Núñez
Seixas (ed.): La Galicia Austral. La inmigración gallega en la Argentina, Bos Aires, Biblos, pp. 161-
201). Do mesmo autor, «Consideración social e asociacionismo étnico: os inmigrantes galegos
en Arxentina», en Cagiao Vila (1999: 191-215), e Núñez Seixas (1999): «A parroquia de alén
mar: algunhas notas sobre o asociacionismo local galego en Bos Aires (1904-1936)», Semata,
n.º 11, USC, pp. 345-79.
[ ESTUDOS MIGRATORIOS. Revista Galega de Análise das Migracións, Vol. I, Núm. 2, 2008 (31-61) ] 5