Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega

Nancy Pérez Rey
ou nos servizos de sanidade, transporte e alimentación (Núñez Seixas, 1998:
42-43). Este modelo de inserción laboral tamén foi extensible, de xeito amplo,
a Uruguai, Brasil ou México.
Por medio da prensa editada pola comunidade española e galega en Nova
York, expomos algúns exemplos deste tipo de negocios, situados a maioría na
cidade de nova York (Manhattan). Sobrancean os cafés e restaurantes e tamén
algúns negocios de alimentación, especializados en moitos casos en produtos
galegos: o Café Aires da Terra en Cherry Street (NY), propiedade de Hermida
e Cedeira; o restaurante El Faro, de Rivas e González en Greenwich Street
(NY); o restaurante El Miño, propiedade de Jesús Varela (El Gallego), situado
na rúa 63 (NY); o United Café, de M. Montero, na rúa 11 (NY); o restaurante
Frente Unido, especializado en mariscos, dos irmáns Vieiro na avenida Atlantic
(Brooklyn); o La Coruña Restaurant, propiedade de Amador Prada, na rúa 14
(NY);* o Café Finisterre, Inc., tamén situado na rúa 14 (NY).* Atopamos ademais
algúns almacéns de alimentación, como a Spanish-American Groceries, de
M. Couso e Fillo en Newark (NJ), a Ideal Market,* carnizaría especializada en
unto galego, carne salgada e bacallau, localizada na rúa 8 (NY), así como os
importadores de licores Mosteiro & Castro na avenida das Américas (NY).* 23
Na maioría das ocasións, a consecución do primeiro traballo estaba estreitamente
ligada ás relacións de veciñanza, de forma semellante á elección do
lugar de residencia, como xa vimos anteriormente. Para o caso das mulleres,
cunha dedicación laboral fundamentalmente relacionada coa esfera doméstica,
as redes de veciñanza e parentesco actuaron dun xeito máis contundente
(Cagiao Vila, 1999: 123-26).
Nas dúas ocasións en que viviu en Nova York, L. O. G. traballou no servizo
doméstico. Entre 1962 e 1967, e por medio da muller dun coñecido galego,
empregouse na casa dunha familia xudía: «Díxome ela: eu, se queres búscoche
unha casa dunha señora... é judía pero fala bastante español e para empezar...
e é moi cariñosa e tal... e dixen eu: Bueno, encantada...». Esta muller facilitaríalle,
pola súa vez, un novo emprego: «Ela buscoume ao marchar... buscoume
traballo en... en... nun templo judío... doutros judíos que ela conocía... Eran
outro tipo de xente que ademais eran judíos dos que foran de aquí de España».
Entre unha mestura de ladino, inglés e galego, L. O. G. comunicouse,
viviu e traballou no mantemento do templo destes xudeus sefardís ao longo
de tres anos, dos que trouxo un grato recordo. No segundo momento da súa
23. En España Libre. Órgano del Comité Antifascista Español de los EE UU de Norteamérica, desde
novembro de 1939 a xuño de 1946, e Memorias anuales de la Casa de Galicia de Unidad Gallega
(1941-1974/75). Os anuncios tirados das Memorias están sinalados cun asterisco (*).
5 [ ESTUDOS MIGRATORIOS. Revista Galega de Análise das Migracións, Vol. I, Núm. 2, 2008 (31-61) ]