Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega

Gustavo Hervella García e María Seijas Montero
mo espazo xa que era o que mellor coñecían. Polo tanto, isto lévanos a pensar
que, como afirmamos liñas atrás, podemos establecer unha sorte de pequenos
barrios dominados polos galegos, aínda que non tanto dende o punto de vista
da residencia –xa que poden vivir nun lugar diferente a onde traballan si dende
o laboral, xa que son moitas as rúas onde a presenza do inmigrante galego
era significativa, aínda que isto non significa, lembremos, que nos esteamos a
referir a unha sorte de barrios étnicos.
En definitiva, a actividade comercial axudou a reforzar e manter a identidade
étnica da colectividade galega como colectivo diferenciado. Non é unha
casualidade que a maior parte da emigración galega en Bos Aires se establecese
profesionalmente nun determinado sector económico, o terciario, nin que
dispuxese os seus negocios nun número de rúas mínimo. As redes da emigración
funcionaban á perfección, o emigrante autóctono dunha determinada
parroquia establecía elos de unión con outros que chegaban á capital arxentina
coa intención de empregarse no seu negocio, o que constituía unha forma de
integración socio-laboral moi especializada xa que a profesión que nun futuro
exercerían sería a que aprenderon nestes anos; e o espazo en que se recoñecerían
á hora de poder independizarse economicamente tamén sería ese.
0 [ ESTUDOS MIGRATORIOS. Revista Galega de Análise das Migracións, Vol. I, Núm. 2, 2008 (85-102) ]