Orden social e loucura en Galicia - Repositorio Institucional da USC ...

doutro xeito, para que orienten o seu comportamento de acordocoas expectativas do docente. O docente
non pode saber cál é o efecto real do seu comportamento didáctico. O docente só pode observar o
comportamento do alumno en función das súas propias expectativas.
Como tódalas situacións de dobre continxencia, debido á maior complexidade social, o sistema
educativo nace e diferénciase no cumprimento da súa función, para facer máis probable o éxito
comunicativo malia o paradoxo básico sobre o que basea a súa diferenciación 125 . O sistema educación
diferénciase na sociedade coa función de inducir cambios nos sistemas psíquicos particulares, a súa
función paradoxal non é elaborar comunicación ou lograr éxito educativo, entende Luhmann, senón que
a súa función é lograr cambios improbables e inobservables no contorno psíquico da sociedade. Se
funciona ben, o sistema educativo logra que os sistemas psíquicos participen na comunicación da
sociedade hipercomplexa e policontextuRal. A súa función é por definición altamente problemática e
paradoxal, pois o docente debe forzar a interacción cara a cara co seu alumno para facer probable a
improbable capacitación deste para a comunicación futura. Posto que este sistema opera no contorno do
sistema social, como o sanitario opera no corpo ou na psicoloxía dun sistema psíquico, non existe un
MCSX específico. É por iso ademais que o docente sempre traballa ás cegas, interpretando o alumno
dende as súas propias expectativas. Con esas expectativas o sistema educativo xera un conxunto de
calificacións que designan a capacitación, ou non, do alumno. Luhmann entende que este sistema de
notas e calificacións é un acoplamento estrutural do sistema educativo co sistema económico produtivo.
Nacen así as carreiras e os sistemas de ensino ordenados de forma secuencial.
O sistema educación aparece cando a simple socialización non é suficiente para a capacitación dos
sistemas psíquicos para a comunicación, e iso sucede no sistema complexo sociedade. A socialización
segundo Luhmann sucede polo sempre feito de participar na comunicación, mentres que educación
require unha intención pedagóxica expresa. Esta aparece coa complexidade da sociedade, onde a
comunicación ao interior da familia, a banda, a casa ou a organización non é suficiente xa para preparar
os sistemas psíquicos para a comunicación social. A reflexión do sistema educativo é a pedagoxía, que
se encarga de actualizar, ante os problemas educativos, o cumprimento da súa función.
O sistema ciencia: a ciencia e a verdade da sociedade.
A función do sistema ciencia é construír e obter coñecemento. O seu MCSX é a verdade. O seu
código binario é o de verdadeiro / non verdadeiro. A verdade non é unha atribución referida á realidade
senón a un conxunto de expectativas que volven probable a aceptación dun saber novo. O conxunto de
atribucións de alter, a súa experiencia científica, do mundo, condiciona a constelación de atribucións de
ego. A verdade desvíase da cotidianidade e motiva a aceptala comunicación deste tipo.
Fóronse xerando na diferenciación da ciencia no sistema sociedade todo un conxunto de programas
e teorías para fundamentar cientificamente unha comunicación. O acoplamento da ciencia cos medios de
comunicación e con outros sistemas de función permitiuno. Dende un punto de vista sociolóxico,
comunicacional, a ciencia é a produtora dos coñecementos con atribucións de verdade que circulan na
sociedade. A súa función é construilos, non ten a función de tamén difundilos, diso ocúpanse os Medios
125 Corsi-Esposito-Baraldi 1996 (1991): 71.
~ 49 ~