Orden social e loucura en Galicia - Repositorio Institucional da USC ...

subsistemas parciais. É importante volver sinalar que neste sistema sociedade omniabarcante os sistemas
sociais anteriores non desaparecen. Só deixaron de ser a forma principal de diferenciación social. Pero a
complexidade segue en aumento, e ao interior de cada sistema parcial seguen diferenciándose
internamente sistemas. Con numerosos sistemas que se compoñen e descompoñen continuamente, pois a
dobre continxencia segue imperando mesmo nos sistemas sociais máis estructurados.
Imos describir de forma moi breve, baseándose nos seus trazos específicos, os principais sistemas
parciais da sociedade moderna. Logo deterémonos nas auto descricións da sociedade, e nalgúns sistemas
que a complexidade actual xera: o sistema conflito e os movementos de protesta pola súa relevancia para
o tema de investigación desta tese. Finalmente, fixarémonos cun pouco máis de detalle en dous dos
subsistemas parciais: o sistema dos medios de comunicación de masas, pola importancia e visibilidade
que ten na nosa sociedade, e no sistema médico pola súa relevancia para o noso tema.
O sistema xurídico: a xustiza e o dereito.
Dende o punto de vista sociolóxico, a pregunta polo dereito é ¿que problema comunicativo resolveu
a diferenciación do sistema dereito? O problema é a clave. A función diferenciadora do dereito é manter
con estabilidade as expectativas comunicativas aínda no caso de que resulten vas. Xera expectativas
mediante normas que permanecen estables aínda no probable caso de que sexan violadas, polo tanto o
sistema dereito funciona como o sistema inmunitario da sociedade. Utiliza o código legal / ilegal, e a súa
función comunicativa é a resolución de conflitos 119 . O dereito non se basea no consenso, pois non todos
poden estar de acordo con tódalas normas.
O sistema político e o poder: a política da sociedade.
O sistema político diferénciase na sociedade complexa para cumprir a súa función: achegar á
sociedade a capacidade de decidir dun xeito colectivamente vinculante 120 . O poder é o seu Medio de
Comunicación Simbolicamente Xeneralizado. O poder fai probable a aceptación das accións de alter
como premisas e vínculos coas accións de ego. É só un médium, non unha característica dun individuo.
O poder é un médium de comunicación que coordina as seleccións e crea así as súas correspondentes
expectativas. Naceu na época moderna como medio específico do sistema político 121 . O sistema político
diferénciase cando se identifica como autónomo un poder capaz de motivar a aceptar decisións
vinculantes.
O sistema económico: a propiedade e o diñeiro.
A economía diferénciase como sistema funcional ao nacer un paradoxo 122 : “o intento de eliminar a
escaseza a través do acceso aos bens crea o problema da escaseza”. Se ego asegúrase bens, eliminando
así a súa escaseza, xera necesariamente, ao facelo, a escaseza de alter. Por iso, na sociedade, ao reducir a
escaseza faise maior a escaseza. Escaseza significa que a algúns bens só podese acceder en cantidade
limitada. O sistema económico funciona con pagamentos, é a súa operación diferenciadora, sendo o
diñeiro o seu MCSX. O diñeiro xera unha constelación de atribucións para que actuar de ego sexa
119 Corsi-Esposito-Baraldi 1996 (1991): 54 e ss.
120 Corsi-Esposito-Baraldi 1996 (1991): 126 e ss.
121 Luhmann 1995 (1975).
122 Corsi-Esposito-Baraldi 1996 (1991): 69.
~ 47 ~