Orden social e loucura en Galicia - Repositorio Institucional da USC ...

problema, ademais de non saber a onde acudir, foi non ter cariño abondo. Volveu entón á casa da nai,
que a acolleu ben. Comezou entón unha etapa que define como de hippy. Bebía e fumaba todo tipo de
drogas mentres conseguiu un traballo nunha tenda de roupa como vendedora grazas a unha veciña.
Mantivo o traballo durante cinco anos. A súa cuadrilla daqueles anos, constata, está ou morta por VIH,
ou babeando nalgún hospital. Só cita a unha amiga que rematou unha carreira, ten dúas fillas e un
traballo “normal”.
Tras uns anos de esmorga continua, namorouse. Uniuse a unha cuadrilla “sa” coa que non fumaba
drogas. Emigra entón a Suíza cun traballo como coidadora de nenos a través dunha das súas cuñadas. Di
que era moito traballo cunha primeira familia, polo que cambiou. Ocupábase do coidado dunha nena e
da limpeza da casa. Non aguantou tampouco moito nesta segunda familia. Conseguiu entón un traballo
nun restaurante italiano. Unha inspección de traballo pillouna sen contrato e enviárona de volta a
Galicia. Traballou entón un ano nun hotel en Girona para irse despois outro ano a Canarias e traballar de
camareira. Ante a falta de cariño decidiu volver á casa da nai. É entón cando acode por primeira vez a un
psiquiatra. Pasara unha última tempada soa na casa, sen case comer nin durmir, fumando.
Ingrésana no Hospital de Conxo durante quince días cun diagnóstico de Esquizofrenia Paranoide.
Tras saír do ingreso regresa a vivir coa súa nai. Con trinta e dous anos coñece o que se converterá no seu
marido. El traballa nun serradoiro e a xornal, sen un traballo fixo porque tamén estaba enfermo. Pouco
despois queda embarazada, casan e ten un aborto tras unha malleira do seu entón marido no apartamento
ao que se foran vivir. O marido tivéraa secuestrada durante dous días. Nun momento no que el salgue
Edelmira logra chamar por teléfono a USM. Acoden os municipais. O xuíz ingresa o seu marido
primeiro no cárcere e posteriormente en Conxo. Despois tiveron unha filla. Separáronse despois e o
divorcio confirmouse hai pouco.
Cando a súa filla ten tres meses volve a ser ingresada no Hospital Provincial do SERGAS en
Santiago. Tras o ingreso regresa a vivir coa súa nai. Nin ela nin a súa nai se levaban ben. Por iso acode
por primeira vez a Pérgola. Pero faino a “contrapelo”, sen vontade nin interese. Este primeiro contacto
non dura moito. A súa nai a denuncia e forza un novo ingreso en Santiago. Edelmira dime “a
enfermidade comezei a comprendela dende que estou na Pérgola” 984 . Ten varios ingresos en hospitais
sempre públicos. Tras un tempo que non é capaz de precisar, volve acudir a Pérgola e comeza a vivir
nun dos primeiros pisos tutelados que a asociación abre para mulleres.
Da medicación comenta que lle daban ao principio Modecate e outros inxectables unha vez ao mes.
Non lle ía moi ben. Dende que lle cambiaron a Rispeldan en inxectables cada quince días xestionados
dende a USM de Esteiro estivo máis ou menos estable. O seu médico é o doutor Melón, o que
maioritariamente teñen os usuarios de Pérgola. Edelmira toma cinco pastillas diarias máis: protectores
estomacais e outras para os efectos secundarios da medicación.
Edelmira está estable dende hai uns anos. Vive nun piso tutelado, onde di ocuparse da limpeza:
“deixei á casa como unha patena, ata lle din a volta a neveira” 985 . Acode a Pérgola cada mañá,
ultimamente ao taller de enmarcado, escapando a fumar cada dous por tres. Participa nos distintos
actividades da asociación, sempre cun sorriso. Agora di sentirse querida e comprendida, porque na súa
casa non se sentía querida. Polas tardes e as fins de semana, cando non traballa nos mercados, sae con
outros compañeiros de Pérgola ou xoga coa súa filla. Mantivo unha relación con Eduardo, pero
“deixaronno por cansazo mutuo; era moi solitario; e o dicía” que eu era moi mandarica” 986 .
EDITH naceu nun pobo costeiro de Oleiros en 1968, sendo a menor de dous irmáns. Cursou
párvulos e ata sexto de primaria na educación pública do seu mesmo pobo. Ata os catorce anos estudou
nun colexio privado católico de Esteiro. Durante un ano e medio Edith realizou un curso de Corte e
confección.
No ano 1991 e ata 2002 viviu en Nova York onde casou e traballou durante oito anos en varias
tendas de roupa en Manhattan. Tras separarse do seu marido, tivo unha filla doutra relación. En 2002
regresa a Galicia tras varios ingresos cun diagnóstico de Esquizofrenia Paranoide. A súa filla vive cunha
tía súa no mesmo pobo onde Edith naceu.
No 2004 acode por primeira vez a Pérgola. Hoxe vive nun piso tutelado con outras tres usuarias de
Pérgola. Encárgase principalmente da comida. As fins de semana adoita saír con outros membros da
asociación, aproveitando calquera oportunidade para visitar a súa filla. Ten unha Pensión No
Contributiva e outra dos Estados Unidos.
984 Edelina 1: 13.
985 Edelina 1: 13.
986 Edelina 1: 14.
~ 289 ~