Orden social e loucura en Galicia - Repositorio Institucional da USC ...

quilómetros deciden enviala a Padrón a vivir cunha tía e a súa prima. Estuda no ensino público ata
rematar a secundaria. Desa época recorda un accidente volvendo andando dende a estación de tren á súa
casa. Unha moto atropélaa. Non recorda nada ata espertar no hospital. Algún médico sinálolle que a súa
enfermidade talvez tivese o seu inicio no golpe que recibiu na cabeza.
Tras rematar a secundaria decide estudar clásicas na universidade de Santiago de Compostela.
Durante tódolos anos seguintes vivirá en dous pisos de familias coñecidas, pagándoos un tanto ao mes.
Tras dous anos en clásicas decide que “non é o seu”. Só tivo boas notas nas materias de dous profesores
de Filosofía polo que estuda catro anos desta carreira sen “ningún problema”. Nun congreso de Filosofía
en Pontevedra comeza a sentirse mal, abandona as conferencias e volve en tren á casa dos seus pais.
Queda durmida e ten que apearse unha estación despois da súa, polo que para ao primeiro coñecido que
pasa en coche para que a leve á casa. Cando chega á casa a súa nai a nota rara. Pregúntao. Ela non sabía
o que lle pasaba, hoxe en día é capaz de falar un pouco máis diso, pero entón só recorda que pensaba
que todo o mundo a miraba, que o querían facer dano...
Elia atribúe a causa da súa enfermidade a quizais a tensión pola morte nesa época da súa tía e prima
nun accidente de coche. Acode a un psiquiatra que lle dá unha medicación, ao cabo duns días está ben.
O mesmo psiquiatra lle recomenda non estudar moito. O resto das materias da carreira fainas nos tres
anos seguintes, rematando dous anos despois que o resto dos seus compañeiros de promoción. Vive un
ano máis en Santiago no mesmo piso preparando as oposicións a Educación Secundaria da Xunta de
Galicia.
Elia volve entón a vivir coa súa nai, o seu pai falecera en 1997. Cobra dende entón unha pensión de
orfandade. Posteriormente cobrará tamén unha Pensión Non Contributiva pola súa enfermidade. Dende
entón e ata o 2002 vive na casa da súa nai, con ingresos periódicos en distintos hospitais de Santiago
segundo a dispoñibilidade de camas baleiras. No 2002 decide irse vivir pola súa conta, di, por problemas
coa súa nai. Vaise primeiro a unha pensión no mesmo pobo, e logo aluga un piso dunha veciña. Durante
dous meses abandona a medicación, vive encerrada e sen case comer nin falar con ninguén. Finalmente
unha tía súa vaina visitar, a vai nun estado lamentable e forza un ingreso de case tres meses en Conxo.
Tras a alta volve vivir só unhas semanas pero de novo téñena que ingresar.
Tras unha serie de ingresos en Santiago acode por primeira vez a Pérgola no 2002, aconsellada polo
seu psiquiatra de Esteiro Melón. Nun primeiro momento non lle gusta moito a idea, pero comeza a vivir
nunha casa tutelada da asociación. Na casa, invadida por ratos e gatos, sofre varios ingresos sen lograr
estabilizarse. Ao longo dos últimos seis anos estivo ingresada nunhas oito ocasións, algúns dos seus
ingresos de máis de dous meses de duración. Vive agora nun piso tutelado sen ratos. “Traballa, pero
máis ben pouco” no taller de enmarcado. O seu humor é sempre “espeso”.
ELENA nace en Cataluña en 1968, sendo a menor de tres irmáns. Asiste á escola no pobo onde a
súa familia reside tras regresar da emigración. Abandona con dezaseis anos a primaria para traballar
durante nove meses en Londres limpando nunha casa de galegos emigrantes. Regresa para traballar
durante cinco meses en Barcelona e retornar a Galicia para un traballo nunha fábrica de conserva. Elena
saca o carné de conducir e durante unha longa tempada traballa na fábrica con contratos de final de obra.
Mándana finalmente ao paro sen expectativas dun novo contrato. Desprázase a traballar durante cinco
meses en Nova York a través dun contacto dun familiar. Finalmente retorna á casa dos seus pais no pobo
costeiro onde se criou tras unha tempada en Madrid e Barcelona.
De novo en Galicia, fai varios cursos, entre outros temas 977 , de informática. Neste momento ten a
súa primeira crise recoñecida e acode a un médico psiquiatra en Santiago. Diagnostícanlle primeiro dun
Trastorno límite da Personalidade, e posteriormente unha Esquizofrenia. Ao longo destes primeiros anos
tras recibir o seu diagnóstico é ingresada en dez ocasións en varios hospitais públicos de Santiago de
Compostela. Hai dez anos contactaron con ela, a través da USM de Esteiro. Comezou entón a participar
nun taller de teares. Nestes dez anos o seu psiquiatra axústalle a medicación ao longo do ano, con algún
ingreso nos primeiros anos. Hoxe en día foi dos primeiros usuarios de Pérgola en vivir nun piso tutelado.
Vive con outras tres usuarias. Quéixase da falta de limpeza dalgunha delas. Di durmir moitas horas ao
día porque o necesita e porque non lle gusta nada a televisión. Participa en case tódalas excursións
organizadas pola Asociación coa Federación. Cada dous fins de semana vai á casa da súa nai. O seu pai
embarcado durante toda a vida morreu no ano 1990. Os seus irmáns viven en Barcelona, onde ela vai de
cando en vez de visita.
977 Elia 1: 15.
~ 287 ~