Orden social e loucura en Galicia - Repositorio Institucional da USC ...

Perfís biográficos de familiares.
Datos primarios
FERNANDO, é físico, traballa como informático nun Hospital, vinte e oito anos, fillo dun
esquizofrénico. Unha irmá do pai (a sexta de sete irmáns) está ingresada dende hai anos nun Hospital
psiquiátrico. Casado con dous fillos. O pai ten ademais Sífilis detectada hai só uns anos. O seu
diagnóstico é de Esquizofrenia Paranoide. Tras moitos anos de crise, e a xubilación da súa esposa,
atende diariamente un hospital de día rexentado por monxas con subvencións do SERGAS.
FELI Ten vinte e oito anos, estudante, filla dun pai alcohólico e, enfermo mental (bipolar). Relata
nas entrevistas a súa infancia con crises permanentes do pai. A súa nai faleceu co que unha irmá da nai
se ocupou das dúas irmás. A tía viviu con eles ata que a convivencia co pai se fixo intolerable. Hoxe en
día Feli visita o seu pai na casa moi de cando en vez. Toma a súa medicación pero Feli sospeita que
segue bebendo a pesar de ser hospitalizado en varias ocasións.
FILOMENA é hoxe viúva, vive un dos grandes núcleos urbanos de Galicia. Esposa con tres fillos
dun Enfermo Bipolar cun diagnóstico e tratamento con Litio dende hai trinta e cinco anos. Filomena
primeiro atribuíu ás drogas o estraño comportamento do seu marido. Tras ser detido e un par de viaxes
organizando vendas extraordinarias, un ingreso nunha cara clínica privada acoden a Vallejo-Nágera en
Madrid. Este dálle o diagnóstico, recéitalle Litio nos anos setenta e recoméndalle facerse unha analítica
dos niveis de Litio só dispoñible en Madrid. O seu esposo leva dende entón con medicación, aínda que
despois xa tratado na súa cidade na seguridade social pública. Pasaba longos períodos de depresión
encamado sen poder traballar e períodos de manía nos que cuadriplicaba a súa actividade laboral.
Despois duns anos consegue unha pensión de invalidez absoluta. Dende entón ata a súa morte por unha
complicación respiratoria viviu con cambios de humor pero sen grandes crises como antes.
FERNANDA. O marido de Fernanda ten un diagnóstico de Esquizofrenia dende hai 30 anos. Padece
ademais unha sífilis que non sabe exactamente cando ou como contraeu. Hai uns anos detectárona
nunhas análises. Ela foi o sustento do seu marido, carpinteiro cun taller con encargos nas boas tempadas,
e o seu fillo co seu traballo de mestra. Agora vive xubilada, o seu esposo é recollido polas mañás
durante a semana para pasar nun hospital de día da cidade costeira onde viviron sempre. Nas vacacións
do Hospital adoitan apuntarse a algunha viaxe financiada para a terceira idade con minusvalideces.
FRANCISCO é profesor, corenta e dous anos, fillo dun maniaco depresivo. Ningún outro familiar
directo con EMG. Casado cun fillo. Múltiples crises durante a adolescencia do pai ata atopar un
diagnóstico con Vallejo Nágera en Madrid. Durante períodos de manía o pai embarcábase en grandes
negocios, moitos deles produtivos economicamente. Nos períodos de depresión, de ata seis meses de
duración, encerrábase no dormitorio sen facer nada. Tras unha longa cadea de ingresos o litio estabiliza
as súas crises, consegue Invalidez absoluta, xubílase e vive vinte anos con crises menores.
Familiares de enfermos de Pérgola.
FIONA ten 70 anos. Vive, naceu e criou os seus fillos na mesma vila costeira onde denuncia a falta
de recursos para paliar os problemas do contrabando de drogas (unha das vilas con máis tradición e
casos de contrabando de estupefacientes de Galicia). O seu marido está enfermo das pernas, e, di, é “un
cero á esquerda”: quen tivo que tomar tódalas decisións e levar os pantalóns é ela. O seu fillo e usuario
de Pérgola estudou unha carreira Universitaria, non así os seus outros fillos, porque el era moi listo.
Estivo internado durante anos, e algo lle debeu pasar no internado relixioso no que con esforzos o
tiveron. O seu marido estivo sempre embarcado ata que hai uns 20 anos dixo que non seguía e ela tivo
que comezar a vender as terras da herdanza para sacar a familia adiante. Tras a carreira parece que o seu
fillo comezou unha carreira típica de toxicómano, con roubos na casa, desaparicións durante longas
tempadas, e intentos de abandonar a droga esporádicos. Tras uns anos de sufrimento, o seu fillo foise a
vivir e traballar ao norte de Europa onde casou e tivo unha filla. Viñeron uns anos de relativa
tranquilidade ata que tivo que traérlleso dende un manicomio en Thailandia para volver vivir na casa.
Ao non poder convivir xuntos, e comezar entón a funcionar a asociación Pérgola Fiona relátame como o
seu fillo pasou a vivir nun dos pisos tutelados da asociación, visitando a súa nai de cando en vez. O seu
fillo ten un diagnóstico de Esquizofrenia Paranoide con varios ingresos nos últimos dez anos de bastante
estabilidade a pesar de varios intentos de suicidio (en xeral, di ela, asociados a decepcións coa súa neta,
que caluga vén a velos).
~ 269 ~