Orden social e loucura en Galicia - Repositorio Institucional da USC ...

tratárono a corpo de rei. Cando botaron ao seu médico foi porque quixo ter relacións con el, cóntame
con ton de confidencia: “Quería facer o amor comigo”. Di que lle citou no bar de en fronte, pero el
asustose e o médico acabou escapando para A Rioja.
Dende entón tivo bastantes ingresos. Recorda máis de dez en diferentes hospitais da capital urbana
máis próxima, segundo a dispoñibilidade de camas, engade. Unha vez ingresárono por conducir unha
moto. Ía nu, desesperado porque unha rapaza lle dixo que non o quería. O seu pai falaba, di, co doutor
Melón da USM de Esteiro. En varias ocasións ingresárono porque o seu pai llo pedía ao psiquiatra.
Fumaba moito hachix e probou algún tripi 827 , facendo cousas raras. Dende que morreu o seu pai, non
tivo moitos ingresos. Comezou a acudir a Pérgola onde di “recibo moito amor e cariño”, “estou moi
contento aquí” 828
Toma agora a súa medicación que “quitalle”, di, os delirios. Toma as pastillas porque se non, afirma,
cae enfermo. Recorda perfectamente como falou con Deus, pois levantou o seu barco ata unha incrible
luz branca onde dixolle o que tiña que facer. Ninguén salvo el viu a Deus, nin na súa familia, nin no
mundo. Tras afirmar con certeza as súas conversacións con Deus, temos que parar a nosa conversación
para fumar.
Normalmente esperta cedo: hoxe dime que ás tres da mañá. Levanta a persiana, acende un pitillo.
Hoxe foi ata a casa da nai a pedirlle máis cigarros porque se lle acabaran e ela adminístrallos. Adóitase
durmir outra vez ata que o espertador o saca da cama ás sete da mañá. Dúchase en inverno, di, porque
sua. A ducha non funciona e hoxe non lavouse. Prefire a bañeira e darse un baño de auga quente. Sobe á
furgoneta que lle recolle na estrada próxima cada mañá ás nove. “Traballa” nos talleres de pasta e bolsas
de papel cada mañá. Participa nas distintas actividades da asociación cada día ao longo da semana. Elías
come só porque regresa as tres, na súa casa o resto comeu á unha. Comen no garaxe onde teñen dúas
mesas de plástico. Logo sae habitualmente a pasear co seu can pola praia e os montes de preto da súa
casa. Pasea con algún veciño para acabar tomando algo, sempre sen alcohol, porque así díxollo Melón,
aínda que a el gustaballe o café cunhas gotas de whisky. Cando regresa á casa a súa cuñada e a súa irmá
teñenlle todo feito. Come un bocadillo de chopper e toma as pastillas que teñen xa preparadas. Non sabe
o que toma: algún inxectable, algunha cousa que ten que beber, e unhas pastillas para durmir. Danlle seis
euros semanais que el gasta en tabaco, aínda que non lle chegan, pois fuma dous caxetillas ao día. A súa
irmá e nai adminístranlle a pensión, pagando as cotas e o transporte de Pérgola. Como vive só nunha
casa, adóitase deitar cedo. Ás veces ás cinco da tarde. Di, que porque necesita descansar. Nos días malos
de inverno ás cinco da tarde, e en verán está fóra ata as sete ou as oito. As fins de semana pásaos
encerrado no seu cuarto, escoitando música. Di que antes adoitaba ir a misa, comulgaba e todo. Agora
non vai, pero non sabe porque. A súa nai está ocupada, quizais por iso non vai. Pero el fala con Deus e
coa virxe tódolos días, tódolos días, repite.
Vén a Pérgola porque non quere estar a durmir todo o día na casa. Hoxe vive só preto da súa irmá,
preto da súa nai, no mesmo núcleo rural onde naceu. Cobra unha pensión non contributiva. Gástaa en
827 Pastilla de LSD
828 Elías 1: 12.
~ 242 ~