Orden social e loucura en Galicia - Repositorio Institucional da USC ...

lentamente todos e cada un dos números ata atopar o que Mauricio encargadolle buscar. Logo paso a
recortar pezas de cartón con Eusebio que servirán para para manter firmes os elementos enmarcados.
Mauricio está pendente de todos, indicándolles como facer cada cousa. Unha vez distribuído o traballo
cada un dos usuarios realiza o seu labor en silencio cunha música suave de fondo. Cada certo tempo
entra alguén de fora a encargar un novo traballo. Mauricio axúdalles na escolla dos tipos de marcos para
cada traballo, fixan un prezo, fan unha ficha cos datos de contacto e póñense de acordo sobre o día de
entrega. Salvo excepcións, coméntame Mauricio, nunca apuranse demasiado. O éxito deste taller, que
achega moitos ingresos a Pérgola, está nos prezos competitivos, non na súa velocidade de traballo. O
trato con Mauricio é de respecto, sen unha autoridade forte, con pequenas bromas entre tódolos
integrantes do taller.
No mesmo cuarto están a traballar ao fondo no taller de Cestaría con Maro. Neste entra e sae xente
constantemente pola porta de acceso ao corredor central. Ese día Marvel aparece de vez en cando
traballando cunhas pezas de barro encargadas para un congreso de médicos en Santiago. Ao pouco
tempo volve Marvel para poñerse de acordocunha señora sobre un encargo dos detalles para unha voda
que van fabricar: catrocentos chaveiros e unhas flores de papel para entregalos seus convidados. Ao
anaco aparece Macarena para preguntarlle a Eduardo cando lle toca acudir a revisión ao psiquiatra á
capital.
Á unha menos cuarto todos levántanse dos seus labores e comezan a pausa. A maioría van á cociña a
tomar un café, comprar un bocadillo que preparou o cociñeiro. Xúntanse para fumar ou dar un pequeno
paseo arredor do centro sentandose nos bancos con vistas sobre a ría, fumando a mairía. Os monitores
aproveitan para xuntarse na cociña e compartir un bocata. Maro parece selo especialista en bocadillos.
Cada un adoita traer comida que teñen na neveira da cociña, compartíndoa cos demais. Este esquema
durante as pausas repítese cada día da semana.
Trala pausa a maioría repite nos talleres. Outros quedan fóra falando e fumando, alongando o
descanso todo o que poden. Elia, Edith, Eliseo, Eladia, Edelmira, Eusebio e eu desprazámonos á
biblioteca con Marvel para un taller que denominan de “Emocións” ou “Estados de ánimo”. Sentamos
todos ao redor dunha mesa rodeados de cadros doados nunha parede e libros na outra.
Marvel senta cun xeonllo flexionado sobre a cadeira contra o seu peito. Leva unha bata branca que
usa para traballar no taller. Comeza falando ela pedíndolles que conten o que fixeron cada un durante a
fin de semana.
Edith conta como a fin de seman acompañou a Elena na visitua a filla desta na casa da súa tía,
collendo ambas un autobús para desprazarse a un nucleo urbán cercano. Parece que as supervisoras dos
pisos de acollida non foron avisadas desta visita o sábado pola mañá. Marvel xa o sabía antes de entrar,
deixa que Edith expliquese para indicarlle que non pode facer iso de novo sen avisar, pois ao non o facer
pode “poñer en marcha un dispositivo sen necesidade”. Edith descúlpase, tímida, poñéndose colorada.
~ 201 ~