Orden social e loucura en Galicia - Repositorio Institucional da USC ...

coinciden que nestes casos onde che deixan todo á interpretación son un perigo porque “cando che
deixan podes encher o baleiro co que queiras”.
O segundo caso é unha muller de trinta e cinco anos cunha Depresión post parto. O seu marido é
profesor de instituto, ela traballa como bedel no mesmo centro. Teñen un neno de sete anos e un bebé de
cinco meses. Ela é filla de solteira, a súa nai casou despois. Di ter medo a criar o seu novo fillo. Relata
como a súa vida sexual é sen apetito tras baixalle a regra. Ten relacións sexuais sempre a instancias do
marido, utilizando cando pode a escusa da regra ou da súa depresión para evitalas relacións. Trátase,
comenta Mauricio, dunha Depresión reactiva ante o novo rol de nai. Inclúe o cadro unha somatización
na queixa: sensacións de mareo e os citados problemas da súa sexualidade. Cando entra na consulta
parece drogada, Mauricio indícame despois que a medicación que receitoulle nunha visita anterior non
debería provocar eses efectos tan visibles. Quizais, reflexiona despois, a demanda sexa económica. Pode
que as dificultades de falar dos seus problemas psiquiátricos debanse a que estes non existan. Tal vez
estea a iniciar unha carreira para conseguir unha invalidez, ou simplemente quere unha baixa laboral
pola súa depresión. Acumulando informes e visitas ao psiquiatra na súa Historia, podería lograr unha
pensión. O caso seguinte tamén lle levará a Mauricio a comentarios sobre a verdadeira demanda
presentada polos usuarios, camuflada en moitos casos como psiquiátrica, pero motivada “realmente” por
intereses puramente económicos.
Entra a continuación unha muller de sesenta e cinco anos. A labradora inicia a visita médica falando
dos seus “problemas reumáticos” causantes tamén dos seus “problemas de nervios”. Mauricio sinala que
ela está claramente negociando con el unha pensión, esa é a súa “demanda real”. Ten unhas mans
curtidas, grandes, non parecen dunha muller. Relátanos como foi pasando por tódolos servizos de
reumatismo da sanidade pública. Tras moitas probas en anos non lle atopan nada nos ósos, pero a
enferma, di Mauricio, vén xa acostumada a falar dos seus problemas en termos físicos, somatizando as
súas posibles afeccións psíquicas.
Ao dicir un nome un ancián de setenta e catro anos érguese da sala de espera e entra na “sala de
reunións” acompañado da que presentase como a súa filla. Trátase de Evaristo, un labrador pensionista
casado, coa filla vivindo na Casa familiar co seu marido e a súa neta. A súa filla de trinta anos sufriu
unha depresión post parto e saúda a Mauricio ao entrar. Trátase dunha Demencia senil. Antes de entrar
coméntame Mauricio o mal que está a levarse en Galicia esta problemática tan incitante para as familias.
Evaristo presenta problemas de comportamento polas noites dende hai dez meses. Comezou a non
controlar esfínteres e a perdela memoria. O médico de cabeceira sen solicitar ningunha exploración
orgánica previa, remíteo a psiquiatría. Comeza a falar en castelán repetindo un discurso que parece traer
memorizado. Engánchase no seu discurso ante unha pregunta sobre os seus males. Entón pasa ao galego
relatando unha deformidade na perna tras un accidente sufrido con cinco anos. A súa filla toma entón a
palabra, só interrompida por Mauricio cando lle pide cun xesto da man que permita falar ao seu pai. Este
inicia un relato sobre a súa infancia que non remata. Mauricio aconséllalle un tratamento para aliviar as
noites da familia. Vólvelles remitilo médico de cabeceira cun informe que escribe nese mesmo momento
~ 164 ~