Orden social e loucura en Galicia - Repositorio Institucional da USC ...

ordenandolos requisitos burocráticos e as receitas. Mauricio indícame que neste segundo centro de saúde
e concello foron máis receptivo. En vez dunha “Sala de Reunións” inutilizada onde tiveron que instalar
eles mesmos o mínimo necesario para pasar consulta, dispoñen en Argo dunha consulta médica con todo
o mobiliario habitual: padiola, armarios con medicación, batas, fonendoscopios, etc. Os bedeis son a
clave, indícame Mauricio con ironía. Tamén comentame como a oferta do servizo aumentou
exponencialmente coa demanda, tanto por parte dos médicos do centro de saúde con máis derivacións á
unidade, coma por solicitudes de consulta directa dos usuarios. El ordenaría a súa mañá de consultas
doutro xeito pero as “necesidades do servizo” e a escaseza do tempo acaban masificando as súas
consultas. Podería vir dúas veces por semana pero, non quere, en parte porque sabe que non faría máis
que multiplicar a demanda.
O primeiro paciente é unha estudante repetidora de segundo de BUP 729 . É filla de solteira dun home
casado con tres fillos. “Foi adoptada”, aínda que non legalmente, polo seu tío materno. Ela refírese a el
como o seu pai. Vive coa súa nai na casa do tío coa súa esposa e os tres fillos do matrimonio ademais
dos avós. Mantén relacións escasas coa súa nai, pois reside en Barcelona onde a paciente naceu.
Cóntanos como hai dous anos a súa nai biolóxica sinalolle ao seu verdadeiro pai pola rúa para que ela o
recoñecese. O pai biolóxico parece ser tamén de Río, pois a rapaza fai referencia a como éste indagou
sobre ela a través dun coñecido. Chéganos, di Mauricio antes de que entre, recomendada pola
Enfermeira do centro de saúde, coa que mantén unha relación de parentesco. Ao cabo dun anaco pídenos
se pode entrar o noivo quen recorda mellor as crises. Mauricio faino entrar case ao final da consulta.
Presenta un cadro que Mauricio diagnostica como “Trastorno adaptativo con estado de ánimo
ansioso” e crise de ansiedade con somatizacións. Cóntanos que o seu noivo xa non sabe que facer,
dubidando entre consolala ou deixala. Mauricio non toma partido, indicarame despois que quizais sería
boa idea darlle un papel activo ao noivo. A paciente presenta pesadelos ao mesmo tempo que di ter
moito medo ao rexeitamento do seu pai. Mauricio dille que tódolos problemas físicos (somatizacións)
pasarán en pouco tempo, pero que a ansiedade tardará quizais un pouco máis. Dille que seguramente
estará curada para o nadal, pero indícalle que debe ser máis independente do seu noivo. Ao entrar
sinalara que atopabase peor porque as crises aumentaran. Mauricio proponlle unha cita co psicólogo.
Chamarana para concertar unha cita con el. Ensináralle a “relaxarse”. Recéitalle unha pastillas
indicándolle que non ten que tomalas pero que poden axudarlle.
O seu pai adoptivo esperaba por Mauricio á saída. Cando saímos a tomalo café a media mañá dialoga
con el polos corredores do centro de saúde. Tanto ela como o seu pai parecen coincidir en non tomar
demasiada medicación. A el dille que coinciden na consideración negativa dos excesos de medicación.
Cando o pai vaise, Mauricio indícame a “facilidade” aparente para establecer diálogo con xente do
“mesmo nivel cultural”. Indicame que eses casos onde hai entendemento, non aos rurais cunha linguaxe
tradicional e unha conexión máis difícil, son aos que os médicos en xeral adoitan dedicar máis tempo,
deixando os “difíciles” de lado. De volta no coche comentará con Marco o caso. Ambos os dous
729 A nomenclatura do sistema educativo cambiou tamén. Segundo do Bacharelato Unificado Polivalente (BUP) era o segundo curso de
secundaria tras oito anos de primaria. Un curso máis e o Curso de Orientación Universitaria (COU) daban paso ás carreiras universitarias aos
que non elixiran unha Formación Profesional de cinco anos de duración ou abandonaran xa o sistema educativo.
~ 163 ~