Orden social e loucura en Galicia - Repositorio Institucional da USC ...

Datos primarios: tres relacións coa enfermidade mental grave.
Os nosos datos primarios teñen tres orixes en función do tipo de relación mantida polo entrevistado
coa Enfermidade Mental Grave (EMG). Recolléronse entrevistas biográficas procedentes de tres grupos,
sempre en Galicia:
1. Biografías de enfermos mentais graves centradas na evolución das súas experiencias coa
enfermidade en Galicia.
2. Biografías de familiares de enfermos mentais graves nas que narran o desenvolvemento da súa
relación coa EMG dos seus familiares en Galicia (fillos, fillas, esposos, esposas, pais, nais,
padriños, amigos, etc.).
3. Biografías de xestores da EMG nas que narran o desenvolvemento da súa aprendizaxe profesional
coa EMG ao longo das súas carreiras profesionais en Galicia. Dividimos este grupo en dous sub
grupos: os terapeutas e os coidadores. Terapeutas son tódolos profesionais que traballan coa
EMG cunha intención médica. Trátana, curan, fomentan a rehabilitación ou axudan no súa
cronicidade. Son os psiquiatras, psicólogos, psicanalistas etc. No grupo dos coidadores
englobamos aqueles profesionais máis que centrados nunha función netamente médica,
psicolóxica ou psiquiátrica especialízanse nos coidados paliativos ou na simple compañía. Neste
segundo grupo englobamos celadores, enfermeiras de planta, asistentes sociais, etc.
Tódolos nomes e referencias xeográficas, salvo que o entrevistado dera autorización expresa,
modificaronse para preservalo seu anonimato. Úsanse nomes propios que comezan por unha mesma
letra para cada un dos colectivos. Modificáronse así os seus nomes, para que o lector poida identificar
doadamente a qué grupo pertence o informante ao que nos referimos en cada momento 571 , ao mesmo
tempo que ocultamos os súas identidades recoñecibles.
Usamos a “M” como inicial para os nomes propios do colectivo dos xestores-Médico-sanadores. Un
informante chamado Manuel pertencerá ao grupo dos xestores da EMG. A letra “F” reservámola para os
Familiares. As letras “P” ou “E”, para os Pacientes ou Enfermos; dous inícialles neste caso por ser o
grupo máis numeroso de entrevistados. Para codificar e citalas transcricións das gravacións 572 das
entrevistas, asígnase a cada entrevista un código composto por tres datos: o nome asignado ao
entrevistado, o número da entrevista e finalmente a páxina da transcrición citada ou o minuto da
gravación nalgúns casos. Así por exemplo: unha cita co formato “Mercedes 1: 27”, refírese á primeira
entrevista realizada a Mercedes na páxina 27 da transcrición. Nas listas dos apéndices resúmense, a xeito
de índice, os datos principais das entrevistas e dos entrevistados para facilitala súa consulta ao longo da
lectura da tese, pero tamén como un “mapa xeral” dos datos utilizados. Incluímos nos mesmos
apéndices unhas táboas con listas resumindo os datos.
A maior parte das entrevistas utilizadas nesta tese realizáronse en tres contextos diferentes ao longo
dos últimos catro anos dende o ano 1992. Primeiro, un grupo de entrevistados ao longo de toda Galicia
571 Usei o dicionario de nomes galegos de Feixó Cid (2003) para seleccionar os nomes propios de uso máis común en Galicia.
572 Usáronse tres tipos de formas de gravación: primeiro, en cintas compactas para as entrevistas máis antigas (dixitalizadas posteriormente);
en segundo lugar, gravacións dixitais directamente procesadas polo ordenador; e finalmente pequenos videos con cámara dixital. Todos eles nos
arquivos persoais do autor cuia listaxe pode consultarse nos apéndices.
~ 125 ~