VIOLENCIA Y SANIDAD DIXITAL.indd - Concellería de Igualdade

chamadas no seu móbil. Ás cinco da
mañá, chamou a Vincent. Cando este
viu á súa irmá ela estaba na penumbra,
cunha toalla enriba do rostro.
Cantat arrastrou a Vincent ao cuarto
do lado, onde estiveron 10 ou 15 minutos.
Subitamente, Vincent volveu
ao cuarto onde estaba Marie, acendeu
a luz, tirou a toalla que tapaba á
súa irmá, correu escaleiras embaixo
e pediu á recepción que chamase con
toda urxencia a unha ambulancia.
Cantat dicía que non valía a pena.
Esta é a verdade, que por outra parte
foi escrita nos xornais, pero cada cal
retén o que lle convén”.
Ata aquí o testemuño de Nadine.
Cantat foi liberado o pasado outono,
en medio dunha gran polémica.
Como amigas que fomos de Marie
Trintignant, queremos volver a repasar
o caso. A versión dunha morte
“accidental”, resultado dunha im-
prevista caída, foi a primeira que
deu Cantat antes de que os médicos
fi xesen públicas as súas observacións.
Pero a morte de Marie non tivo
nada de accidental, foi consecuencia
dun impulso colérico de Cantat. Segundo
o mesmo asasino, Marie estaba
encerrada no cuarto de baño, temendo
pola súa vida, aterrada diante
do perigo que lle esperaba. En vez
de ir dar unha volta para se calmar, o
home esperouna, como unha fera.
Non se sabe como a fi xo saír do cuarto
de baño, probablemente facéndolle
crer que se afastara, pero demostrouse
que non foi ao caer contra un
radiador como a nosa amiga Marie
morreu. Foron 17 golpes, entre os
cales un mínimo de catro violentísimos
contra o canto da mesma porta
do cuarto de baño que estragaron o
seu cranio. Por favor, non se pode
insinuar que foi un accidente: Marie
foi brutalmente mallada.
A AUTOESTIMA E O AMOR COMO FONTES DE SAÚDE
399