VIOLENCIA Y SANIDAD DIXITAL.indd - Concellería de Igualdade

218
Ademais algunha muller que coñecía
xa pasara polo mesmo e non
me transmitira ningunha mensaxe
que puidera poñerme en prevención.
Por outro lado estaba nos folletos
de métodos anticonceptivos
como unha solución acaída.
Parín ás seis da mañá. Todo ben.
Ás 6.30 estaba na ducha eu soa e
sen problemas. Recordo que lle comentei
a Paco que naquel momento
podería ir camiñando á casa.
A intervención estaba programada
para ás 14 ou as 15 horas do
mesmo día do parto, pero non me
interviñeron ata as 9 da noite por
problemas de dispoñibilidade de
quirófano. Levaba sen beber desde
que ingresara para o parto, ás 9 da
noite do día anterior. Tiña un bebé
que poñer ao peito e que mentres
agardaba pola operación xa mamara
varias veces. Cando espertei da
anestesia o neno choraba de fame,
a min doíame a ferida e tiña a boca
coma un cartón e unha sede indescritible
pero non podía beber. Pode
que eu sexa unha persoa afortunada
que na súa vida tivera estado
moi grave ou padecera unha enfermidade
que producira moita dor,
pero aquela sensación lembrareina
sempre. Din que a dor do parto esquéces,
pode ser certo, eu paseino
mal nos partos pero non os lembro
tan desagradables como aquilo.
Creo que o que me pasou foi que
naquel momento xuntouse o malestar
físico co moral. Pensei no
fácil tería sido que Paco se tivera
ofrecido a facerse a vasectomía.
Nada de dor, nada de risco, nada
de boca de cartón, nada de dor na
costura e de dor pola postura para
dar de mamar.... Din en pensar sobre
as razóns polas que as persoas
que atenderon a nosa petición para
ligar as trompas (a psicóloga e a