VIOLENCIA Y SANIDAD DIXITAL.indd - Concellería de Igualdade

204
•Prexuízo
As funcións cerebrais están desenvolvidas
para seren útiles e capacitarnos
para responder aos retos
constantes do contorno no menor
tempo posible e minimizando o esforzo.
Esta capacidade tamén se
desenvolve a través da cultura e
apréndese nos procesos de socialización.
Así pois, diríamos que o
cerebro (a mente socializada) ten a
capacidade para organizar, predicir,
inventar e imaxinar información
que nos capacita para vivir e convivir,
e que a forma en que empregamos
esa “capacidade” depende
da bioloxía e do universo cultural
que nos rodea. Un exemplo desas
capacidades en funcionamento é a
tendencia que temos a prexulgar.
“A violencia simbólica é esa violencia
que arranca submisións que
nin sequera se perciben como tais,
actúa apoiándose nunhas expectativas
colectivas, nunhas crenzas socialmente
inculcadas.”
Pierre Bourdieu (1999): Razones prácticas. Sobre la
teoría de la acción. Barcelona, Anagrama.
O máis característico desta forma
de violencia silenciosa é a súa
aceptación social. Acéptase de
forma inconsciente, como natural
ou normal, algo que non o é. Os
procesos da violencia simbólica
son moi complexos e difíciles de
desvelar, pois conseguen que tanto
persoas como grupos acepten a
dominación.