Letras novas - Asociación de Escritores en Lingua Galega

Así, seguen as noites e os menceres revoltos,
nos que esperto co teléfono apertado na mau.
Tódolos músculos ó teu servizo.
Non son unha gatiña que durme cun ollo aberto,
son una man que busca unha orella que busca unha voz
que fuxe do silencio,
son eu o túnel
a caracola que dentro o mar.
Estética polar
Todo o que está dentro e dentro eu.
Nada hai fóra deste mundo que mereza ser vivido.
Xardín delicioso. Mancha ó lonxe. Salvaxe negro, estar.
Aquí dentro soño que soño todos estes tecidos, crocs a corazón aberto,
[sinais de lume,
tortuosas torres. Fundidos en negro velados por cortinas dos fumes máis
[espesos, outonais,
latente veludo, escuridade toda: o inferno...estas nubes.
Teño moitos peixes arrodeándome, tentándome ser unha serea que voa,
[unha serea que perde,
acuosa, luminosa dentro deste sacrificio por amor.
Teño cruces pola pele e contemplacións de seres que traballan niso.
Cada un coa súa función, esta futura obsesión;
reina tanta rabia por capas, tanto hardcore.
Hai espellos que miran e voces que os buscan. A pesares dos dentes, non
[hai moita risa por aquí.
Constelación, lucidez... dedos que queren ser devorados de pracer, esa
[aprendizaxe...
Quero chegar á fronteira do teu pouso. Onde amencen as convulsións e
[rebuscas con tinta por sacalas.
180