Letras novas - Asociación de Escritores en Lingua Galega

Ninguén entendeu unha soa palabra. Algúns sorrían, pero sen elevar
o ton, ás veces con medo a sorrir, sinal dun comedido respecto. O certo é
que, ao rematar o vídeo, a xente aplaudiu entregada.
Aquela noite despois do recital, eu marchei do bar envolto na sensación
de que, dentro daquel completo absurdo, había unha lóxica esmagadora.
111
Infoxove número 13, maio de 2007