Autovalores do Laplaciano - Departamento de Matemática - UFMG
Autovalores do Laplaciano - Departamento de Matemática - UFMG
Autovalores do Laplaciano - Departamento de Matemática - UFMG
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Rodney Josué Biezuner 63<br />
Portanto, a discretização da equação <strong>de</strong> Poisson no disco para pontos interiores <strong>do</strong> disco diferentes da origem<br />
é <br />
1 ri+1/2 (ui+1,j − ui,j) − ri−1/2 (ui,j − ui−1,j)<br />
−<br />
∆r2 ui,j−1 − 2ui,j − ui,j+1<br />
∆θ2 <br />
= fi,j (2.54)<br />
ri<br />
para 1 i n − 1 e 1 j m − 1. Se j = 0, usan<strong>do</strong> a condição <strong>de</strong> continuida<strong>de</strong> que i<strong>de</strong>ntifica o ponto<br />
(i, 0) com o ponto (i, n), substituímos ui,j−1 por ui,n−1e escrevemos<br />
<br />
1 ri+1/2 (ui+1,0 − ui,0) − ri−1/2 (ui,0 − ui−1,0)<br />
−<br />
∆r2 ui,n−1 − 2ui,0 − ui,1<br />
∆θ2 <br />
= fi,0 (2.55)<br />
ri<br />
para 1 i n − 1. Como este esquema <strong>de</strong> diferenças finitas foi obti<strong>do</strong> através <strong>de</strong> diferenças centradas,<br />
ele <strong>de</strong>ve ser <strong>de</strong> segunda or<strong>de</strong>m. No entanto, <strong>de</strong>vemos ter cuida<strong>do</strong> ao discretizar a equação <strong>de</strong> Poisson na<br />
origem para preservar esta or<strong>de</strong>m <strong>de</strong> convergência. Para isso, multiplicamos a equação <strong>de</strong> Poisson por r e<br />
integramos o resulta<strong>do</strong> sobre um pequeno disco Dε centra<strong>do</strong> na origem <strong>de</strong> raio ε:<br />
2π ε 2π ε <br />
1<br />
fr drdθ = r<br />
r (rur) r + 1<br />
<br />
uθθ drdθ<br />
r2 on<strong>de</strong> assumimos u ∈ C 2 (Ω) <strong>de</strong> mo<strong>do</strong> que<br />
0<br />
0<br />
=<br />
=<br />
0 0<br />
2π ε<br />
+ 1<br />
r 2 i<br />
+ 1<br />
r 2 i<br />
(rur) r drdθ +<br />
ε<br />
1<br />
r<br />
2π<br />
0 0<br />
0 0<br />
2π<br />
[rur]<br />
0<br />
ε<br />
ε<br />
1 2π<br />
0 dθ + [uθ] 0<br />
0 r drdθ<br />
2π<br />
= ε<br />
0<br />
ur (ε, θ) dθ,<br />
uθ (r, 0) = uθ (r, 2π)<br />
para to<strong>do</strong> 0 r < R. Escolhen<strong>do</strong> ε = ∆r/2, discretizamos a equação integral<br />
∆r<br />
2<br />
2π<br />
0<br />
ur (∆r/2, θ) dθ =<br />
2π ∆r/2<br />
0<br />
0<br />
fr drdθ<br />
uθθ drdθ<br />
aproximan<strong>do</strong> a <strong>de</strong>rivada primeira ur (∆r/2, θ) = (ur) i+1/2,j por diferenças centradas e f por f (0) (pois ∆r<br />
é suposto pequeno), <strong>de</strong> mo<strong>do</strong> que<br />
e assim<br />
2π ∆r/2<br />
0<br />
ur (∆r/2, θj) ≈ u1,j − u0,j<br />
,<br />
∆r<br />
0<br />
fr drdθ ≈ f (0)<br />
∆r<br />
2<br />
m−1 <br />
j=0<br />
2π ∆r/2<br />
0<br />
0<br />
r drdθ = 2πf (0) r2<br />
2<br />
u1,j − u0,j<br />
∆θ =<br />
∆r<br />
π<br />
4 f (0) ∆r2 ,<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
∆r/2<br />
0<br />
= π<br />
4 f (0) ∆r2 ,<br />
<strong>do</strong>n<strong>de</strong>, como u0 := u0,j in<strong>de</strong>pen<strong>de</strong> <strong>de</strong> j, segue que o valor <strong>de</strong> u na origem será da<strong>do</strong> por<br />
m ∆θ<br />
2 u0 = ∆θ<br />
m−1 <br />
u1,j −<br />
2<br />
π<br />
4 f (0) ∆r2 ,<br />
ou, usan<strong>do</strong> m∆θ = 2π,<br />
j=0<br />
4u0 2∆θ<br />
−<br />
∆r2 π∆r2 m−1 <br />
u1,j = f0. (2.56)<br />
j=0