pdf - Consello da Avogacía Galega

dade das persoas. A análise das achegas e conclusións do citado estudo, que están referidas
a unha pequena parte dos xulgados de todo o territorio nacional e de ningún xeito
se pretende facelas extensivas ao conxunto dos órganos xurisdicionais, si permite constatar
en que medida as condutas violentas, cando as vítimas se desenvolven no espazo
da vivenda familiar, son axuizadas cun marcado carácter restritivo.
O estudo escolle ao azar quince xulgados de instrución, que constitúen o trece por cento
do total, dez xulgados do penal, que supoñen o trinta e dous por cento dos existentes, e
todas as seccións do Penal da Audiencia Provincial de Madrid. As resolucións xudiciais
corresponden ás ditadas nos cinco anteriores anos, e en total foron analizados dous mil
catrocentos trinta procedementos. 190
As conclusións a que se chega no citado estudo sintetízanse nas seguintes: un trinta por
cento dos supostos foron sobresidos, nun dezanove por cento das ocasións porque a
vítima retirou a denuncia e no once por cento restante por outros motivos. O auto de
sobresemento non foi nunca notificado á vítima, e o Ministerio Fiscal non interpuxo
recurso en ningunha ocasión.
Con respecto ás denuncias por agresións verbais graves en que se conteñen ameazas
de morte á vítima, foron tramitadas nun noventa e cinco por cento dos supostos como
falta, e só nun tres por cento dos supostos se iniciou procedemento abreviado por posible
comisión dun delito de ameazas.
Do total de asuntos avaliados, só foron ditadas un dezaoito por cento de sentenzas condenatorias,
e no noventa e nove por cento dos supostos seguírase a tramitación como
falta. Nas únicas catro sentenzas condenatorias polo delito de violencia habitual, previsto
no artigo 153 do Código Penal, do total de asuntos avaliados, a pena foi dun mes e un
día de arresto maior.
A Associació de Dones Juristes 191 realizou no mes de marzo de 2001 un estudo en dez
xulgados de instrución de Barcelona, no cal se analizan 237 procedementos e cuxas
conclusións son as seguintes: en cento oitenta e nove supostos o procedemento iníciase
por atestado policial, en corenta e cinco, por comparecencia no xulgado de garda, e
só en tres ocasións ten a súa orixe nun parte médico. En canto ao lugar onde se produce
a agresión, en cento sesenta e seis supostos prodúcese no domicilio e en corenta e
un supostos na vía pública. En canto á tipoloxía delituosa, en cento un supostos foi por
ameazas, en oitenta e un por lesións, en vinteseis por lesión e ameazas, en catorce por
coaccións e en catro por inxurias. Achégase informe médico de lesións en oitenta e sete
supostos dos cento seis tipificados como lesións, e en trinta e nove lévase a cabo informe
médico-forense. Dos cento oitenta e nove xuízos de faltas celebrados, non comparecen
as denunciantes en cento cinco ocasións, e o agresor en cento nove. O Ministerio
Fiscal actúa en cento vinteseis supostos, dos que en cento dous solicita a absolución. En
canto ás resolucións xudiciais, de cento noventa e un supostos, en cento sesenta e dous
a sentenza é absolutoria.
190 Estudo sobre o tratamento xudicial dos procedementos seguidos por malos tratos ás mulleres no
ámbito doméstico na comunidade de Madrid. Respuesta penal a la violencia familiar, Consello da
Muller da Comunidade de Madrid, Madrid, 1999.
191 Véxase a comunicación presentada pola Asociació de Dones Juristas “Estudio sobre maltrato”, XV
Congreso Estatal de Mulleres Xuristas, Madrid, 2001.
O tratamento penal da violencia contra as mulleres
87