pdf - Consello da Avogacía Galega

62
As mulleres que veñen doutros países, con outros rostros, con outra cor, con outra cultura,
con outro idioma. Mulleres marcadas pola incomprensión, pola exclusión, polo prexuízo.
Mulleres sumidas na desesperanza cando, ao tratar de mellorar a súa vida a través
da emigración, se encontran coa soidade, o rexeitamento e o illamento social; mulleres
que foron invisibles nas perspectivas teóricas clásicas sobre a migración, caracterizadas
pola inexistencia de referencias estatísticas en consonancia cos paradigmas clásicos
do desenvolvemento baseado no estereotipo da dependencia, da muller como economicamente
inactiva. Mulleres que, contrariamente ao imaxinado, representan case a
metade dos emigrantes internacionais no mundo. 117
As mulleres “mendigas” vítimas da exclusión social, que para acceder aos recursos
sociais, aínda hoxe, deben pasar por poñer a súa vida, incluso o máis privado e íntimo,
baixo o rigoroso filtro de criterios que xa criamos desterrados desde hai tempo, vulnerando
o principio de igualdade de tratamento e de igualdade de oportunidades no acceso
aos recursos sociais, prescindindo de que é a propia pobreza o factor máis decisivo
de marxinación e de exclusión social, e que os propios poderes públicos, a través dos
servizos sociais que orixinariamente foron creados e concibidos para atendelas, limitan
o seu acceso ás prestacións. 118
As mulleres xitanas invisibles para a sociedade, abocadas a transmitir tradicións culturais
que entorpecen en ocasións o seu propio desenvolvemento, a fortalecer as súas raíces
sabendo que estas vulneran en gran medida dereitos fundamentais. Mulleres que,
aínda así, son o expoñente do esforzo e a dedicación, autoras e actoras do crecemento
do seu contorno. 119
As mulleres afectadas por discapacidade que teñen maior probabilidade de seren
pobres ou de gozar de menor nivel de vida, de recibir unha educación incompleta, de
estaren desempregadas ou de obter menos ingresos polo seu traballo; de depender física
e economicamente doutros, de sufrir máis abusos, de non ter parellas, de non crear
unha familia, de non desenvolver unha profesión; o cal permite afirmar que a minusvalía
femenino. Las mujeres mayores en España a comienzos del siglo XXI, Instituto da Muller, Madrid,
2003, p. 417.
117 Véxase Oso, L.: La migración hacia España de mujeres jefas de hogar, Instituto da Muller, 1998, p. 45;
Martín Muñoz G. ; López Sala, A.: Mujeres Musulmanas en España. El caso de la inmigración femenina
marroqu, Instituto da Muller, Madrid, 2003, p. 35.
118 Véxase Valedor do Pobo: Discriminación, marxinación, exclusión social en Galicia, 1998, p. 35. –
Véxase a Lei 9/1991, do 2 de outubro, de medidas básicas para a inserción social na Comunidade
Autónoma de Galicia, en cuxo artigo 23 recóllense as obrigas das beneficiarias/os da RISGA. No punto
4º considérase a obriga de non exercer a mendicidade nin a prostitución. DOG do 3 de outubro de
1991; BOE do 1 de xaneiro de 1992.
119 Para F. Gamella, J.: Mujeres gitanas. Matrimonio y género en la cultura gitana de Andalucía,.
Universidade de Granada; Junta de Andalucía, Secretaría para la Comunidad Gitana, 2000, p. 22.: “Os
dereitos da muller e os costumes xitanos presentan o importante dilema de ata que punto algúns elementos
centrais da cultura xitana, tal como son interpretados, vividos e presentados por algúns xitanos,
son hoxe contrarios á igualdade de oportunidades e dereitos entre homes e mulleres. Así como
axentes e suxeitos moi activos do cambio que se produce na súa propia comunidade, as xitanas novas
viven hoxe un conflito de valores, desexos e roles como probablemente non coñeceron as súas nais
e avoas”.
O tratamento penal da violencia contra as mulleres