pdf - Consello da Avogacía Galega

244
3. Implantación do programa
O programa componse de 52 sesións, a metade delas individuais e as restantes grupais;
non obstante, co fin de alcanzar os obxectivos xerais propostos anteriormente, a intervención
individual pódese ver ampliada. As sesións individuais posibilitan levar a cabo un
seguimento continuo e exhaustivo dos participantes no programa, facilitando con isto a
avaliación da súa adecuada progresión. Así mesmo, permite adaptar o programa aos
deficits e necesidades de cada un dos participantes. Pola súa parte, as sesións grupais
facilitan a exposición dos contidos educativos do programa e a posta en práctica das destrezas
e habilidades que se adquiren durante o seu desenvolvemento. Pola súa vez, a
dinámica grupal axuda a que os usuarios superen os problemas relacionais, sendo este
un paso previo para facilitar a súa adecuada reinserción social.
A seguir, procederemos a sinalar os contidos que guiarán as sesións que constitúen o programa,
debendo destacar que tanto os contidos como as sesións son susceptibles de ser
modificadas, en función das necesidades concretas das persoas que asisten ao programa.
3.1. Contidos do programa
a) Avaliación pre-intervención.
Contrariamente ao que se cría, só unha pequena porcentaxe dos agresores son persoas
que padecen enfermidade mental (Musitu e Cava, 2001). Non obstante, a avaliación
do estado psicolóxico previo dos agresores tórnase imprescindible para garantir que ningún
dos participantes presente patoloxías significativas (v. gr., trastorno antisocial da
personalidade, trastorno por abuso de substancias, trastornos psicóticos). Deste xeito,
contrólase que ningún usuario que non poida beneficiarse do programa o inicie, á vez
que se evita que estas persoas interfiran no adecuado desenvolvemento das sesións e
na apropiada progresión dos outros asistentes. Naqueles casos en que o agresor presente
patoloxía relevante, infórmase o xuíz co obxecto de que este tramite a orde xudicial
para que reciba tratamento psiquiátrico. Unha vez controlado ou superado o seu problema
mental, reconsidérase a súa participación no programa de reeducación.
Por tanto, o obxectivo principal da sesión pre-intervención focalízase na avaliación do
estado mental dos participantes, coa finalidade de descartar aqueles suxeitos que
presenten un grao de alteración psicolóxica que requira unha intervención de carácter
terapéutico. Igualmente, para poder adaptar a intervención ás necesidades do
agresor, así como para poder valorar a súa progresión no transcurso do programa,
avalíanse outros aspectos, tales como historia persoal e datos sobre as súas cognicións
e condutas, que se concretan como segue:
– Avaliación psicolóxica mediante a aplicación do inventario multifásico de personalidade
MMPI-2. Este inventario avalía o suxeito a través de 10 escalas clínicas; así,
unha puntuación significativa en calquera delas estaría indicando un posible
menoscabo no seu axuste psicolóxico.
– Avaliación dos pensamentos ou crenzas irracionais relacionados coa muller e coa
utilización da violencia como medio de solucionar problemas. Para isto utilízase un
cuestionario baseado no Inventario de Pensamentos Distorsionados de Echeburúa
e Fernández-Montalvo (1997).
O tratamento penal da violencia contra as mulleres