pdf - Consello da Avogacía Galega

No momento en que se asume a citada competencia, a Comunidade Autónoma de
Galicia contaba cunha Rede de Centros de Información ás Mulleres –de titularidade
municipal pero en cuxo sostemento e formación participaba–, que podían colaborar de
forma directa na atención das vítimas se contaban cun servizo que, recibindo as comunicacións
dos xulgados, servise de coordinación das peticións e necesidades destas.
Esta foi a razón que conduciu a determinar que fose un servizo que coñecese a propia
especificidade da problemática, contase con persoal técnico competente en asesoramento
xurídico, laboral e psicolóxico e experiencia acreditada nel, servizos que como
Centro de Información ás Mulleres se desempeñaban desde o ano 1986, e desde o cal
foran atendidas máis de sesenta mil mulleres. 428
O feito de que ademais contase cun servizo de asesores xurídicos, especialmente formados
e con atención as 24 horas, os sete días da semana, foi algo que determinou a
súa adscrición. 429
En canto ao marco normativo que serviu ao seu desenvolvemento, é necesario destacar,
en primeiro lugar, o Protocolo para a Implantación da Orde de Protección, que no seu
epígrafe 3.4, parágrafo 3º, apartado 2º, prevé o establecemento dun sistema de comunicación
que permita a rápida remisión da orde de protección desde o xulgado ao Punto
de Coordinación.
Así mesmo, o Real decreto 355/2004, do 5 de marzo, polo que se regula o Rexistro
Central para a protección das vítimas da violencia doméstica, recolle na súa Disposición
Adicional Única a “comunicación das ordes de protección ás administracións públicas
competentes en materia de protección social”, e para tal efecto establece que “os secretarios
dos xulgados e tribunais comunicarán as ordes de protección das vítimas de violencia
doméstica que se adopten e as súas respectivas solicitudes, mediante testemuño
íntegro, a aquel ou aqueles puntos de coordinación designados pola comunidade autónoma
correspondente, que constituirán a canle única de notificación destas resolucións
a centros, unidades, organismos e institucións competentes en materia de protección
social en relación con estas vítimas, de acordo co establecido no apartado 8 do artigo
544 ter da Lei de axuizamento criminal”.
Desde outra perspectiva, e en relación coa forma de levar a cabo a atención, partiuse do
contido da recomendación (2002) 5 do Comité de Ministros do Consello de Europa aos
estados membros, sobre protección das mulleres contra a violencia, a cal recomenda
como unha das medidas a de promover a posta en funcionamento de servizos proactivos
de protección das vítimas que tomen a iniciativa de contactar coas vítimas desde que
o asunto é transmitido ás forzas e corpos de seguridade do Estado. Esta perspectiva proactiva
foi asumida desde o seu inicio polo Punto de Coordinación das Ordes de
428 O Decreto 182/2004, de 22 de xullo, regula os centros de información ás mulleres e establece os requisitos
para o seu recoñecemento e funcionamento. DOG do 4 de agosto de 2004.
429 Cando se puxo en marcha o Punto de Coordinación das ordes de protección, Galicia contaba con 60
centros de información ás mulleres repartidos por todo o territorio, de titularidade municipal e con
impulso económico da Comunidade Autónoma, inscritos na Rede RIAM de atención a mulleres. Na
actualidade o número de Centros de Información as Mulleres ascende a 72, e a 27 casas de acollida
ou centros de emerxencia, pisos tutelados destinados a asegurar a protección das vítimas con especiais
características cada un deles. O Servizo Galego de Igualdade é o organismo autonómico competente
en materia de igualdade.
O tratamento penal da violencia contra as mulleres
183