pdf - Consello da Avogacía Galega

168
Tamén neste suposto, o das faltas, o lexislador de 2003 mostra unha posición contraria
ás teses expostas polo Consello Xeral do Poder Xudicial, e así a citada Lei orgánica
11/2003, do 29 de setembro, non só non adoptou a remisión á vía civil, senón que, polo
contrario, elevou á categoría de delito, a través da nova redacción do citado artigo 153,
as condutas que anteriormente eran constitutivas de falta de lesións, previstas no artigo
617.2 do Código Penal cando recaian nalgunhas das persoas mencionadas no artigo
173.2 do Código Penal; mesmo cando a modificación neste aspecto deu lugar a certo
rexeitamento por parte da doutrina. 387
Para LAURENZO COPELLO, “o dato obxectivo do parentesco ou a relación afectiva non
é suficiente para xustificar un salto cualitativo da magnitude que supón a conversión
dunha falta en delito”. 388 Tamén BENÍTEZ JIMÉNEZ considera que a reforma vulnera o
principio de proporcionalidade ao non esixir resultado lesivo ningún, de tal maneira que,
aínda que non haxa resultado, se a agresión foi dirixida contra un dos membros do
núcleo familiar, os feitos serán constitutivos de delito. 389 Para DEL ROSAL BLASCO,
existen dúas razóns para rexeitar a reforma: en primeiro lugar porque a equiparación
punitiva da falta de malos tratos de obra á falta de lesións é, desde o punto de vista do
principio de proporcionalidade, discutible, e en segundo o elevar á categoría de delito a
falta de lesións e a de malos tratos de obra, co único elemento diferencial do suxeito activo,
implica non deseñar correctamente o tipo para o fenómeno que, con este, se pretende
abarcar. 390
No entanto, outro sector da doutrina, como MORILLAS CUEVA, xa manifestara a súa
conformidade coa conversión en delitos, atendendo á extremada sensibilidade social
sobre este tipo de violencia e a gravidade cuantitativa e cualitativa destas condutas. 391
Tamén MAGRO SERVET apoia esta modificación no seu comentario á proposición de lei
reguladora da orde de protección, argumentando que a súa conversión en delito permitirá
que se adopten medidas cautelares. A razón tamén neste caso é instrumental, e quizais
innecesaria, por canto a propia regulación da Orde de Protección prevé a posibilidade
de adoptar as medidas previstas no novo artigo 544 ter ante as condutas constitutivas
de falta, sendo o factor determinante non tanto a posible cualificación de delito ou
falta canto a acreditada situación obxectiva de risco. 392
387 A Lei orgánica 11/2003, do 29 de setembro, xa referida.
388 Laurenzo Copello, P.: “Los nuevos delitos de violencia doméstica, otra reforma precipitada” en Artigo
14. Una perspectiva de género. Boletín de información y análisis jurídico, Instituto Andaluz de la Mujer,
n.º 14, (2003), p. 10.
389 Benítez Jiménez, Mª. J.: Violencia Contra la mujer en el ámbito familiar. Cambios sociales y legislativos,
Edisofer, Madrid,(2004), p. 97.
390 Rosal Blasco, B. del: “La regulación de la violencia habitual en el ámbito conyugal o en el de las relacionens
de pareja en el Código Penal: legislación vigente y propuestas de reforma”, Congreso de
Violencia Doméstica, Consello Xeral do Poder Xudicial, Madrid, 2004, p. 342.
391 Morillas Cueva, L.: “Respuestas del Código Penal ante la violencia doméstica. Propuestas de reforma”
en Estudios penales sobre violencia doméstica, Editoriales de derecho reunidas, Madrid, 2002, p. 685.
392 Magro Servet, E.: “Análisis de la Proposición de Ley presentada en el Congreso de los Diputados por
todos los grupos parlamentarios el día 28 de mayo de 2003 contra la violencia doméstica”en La Lei,
n.º 5821, ano XXIV, (2003), páx. 11.
O tratamento penal da violencia contra as mulleres