Xestion de residuos urbanos.pdf - Axencia de Ecoloxía Urbana do ...

desenvolvemento sostible vol.1
A continuación o Plan describe o marco normativo no que se insire e o seu ámbito de aplicación.
Así distingue o ámbito territorial que, como non podía ser doutra maneira é o territorio da Comunidade
Autónoma Galega, o ámbito temporal do Plan que estabelece en dez anos, con revisión dos
obxectivos no 5º ano despois da súa aprobación e cunha fase de actuación inmediata nos dous primeiros
anos; por último os tipos de residuos que inclúe e que son os seguintes, definidos de acordo
co contido da lei 10/2008 de residuos de Galicia:
– residuos urbanos e municipais,
– residuos comerciais.
Tamén se inclúen aqueles que, aínda que teñan natureza de perigosos ou especiais son xerados no
ámbito doméstico, tales como: aparellos eléctricos e electrónicos, aceites vexetais, residuos de bricolaxe…,
así como os residuos comerciais que teñen que se acoller a un réxime de xestión diferente
(Decreto 174/2005 de 9 de xuño polo que se regula o réxime xurídico da produción e xestión de residuos
e o Rexistro Xeral de Produtores e Xestores de Residuos de Galicia).
Non se inclúen os residuos equiparábeis a urbanos pero xerados en actividades industriais, sacando
que se xeren en cantidades semellantes ás xeradas polas casas particulares, comercios ou institucións.
No apartado 5º do Plan defínense os conceptos incluídos nel así como os principios e criterios xerais
aplicados. A maioría deles son os contidos na directiva marco de residuos e no borrador de anteproxecto
de lei de residuos e solos contaminados aínda que nalgún caso as interpretacións non coinciden
con este último; é por isto que ímonos centrar na interpretación dalgúns deles:
– Principio de proximidade e suficiencia: interpreta o Plan que “a suficiencia” é un principio
básico de xestión de residuos, tanto para a Unión Europea como a nivel internacional, polo
que o que se quere conseguir é que a comunidade de Galicia sexa capaz de xestionar
é dicir recoller, separar, valorizar e eliminar- o máximo dos residuos xerados no seu territorio,
un obxectivo que tamén se adopta en referencia á capacidade de tratamento para
determinadas fraccións. A interpretación deste principio ten que se facer, na nosa opinión,
desde unha perspectiva polo menos estatal, como o fai o borrador de anteproxecto
de lei de residuos e solos contaminados cando define a necesidade de estabelecer unha
rede de instalacións. A razón é a necesidade de economizar recursos escasos, garantir o
funcionamento das instalacións coa máxima calidade do obtido nelas. E cando falamos
de economía de recursos, estamos a falar da necesidade de facer un estudo que inclúa os
custos medio ambientais de maneira que non sexa unha decisión economicista no sentido
clásico.
– Modelos de Xestión mixtos e complementarios: Os modelos terán que se modificar segundo
se faga a transposición da directiva.
– Principio de proporcionalidade: A diferenza do considerado no Plan, pensamos que ademais
das taxas como instrumento de financiamento dos procesos de xestión, tamén están
as achegas dos sistemas integrados de xestión e os prezos públicos.
No apartado 6, “Obxectivos e bases do Plan”, fíxanse os que pretende acadar o Plan diferenciando os
obxectivos xerais dos obxectivos cuantitativos segundo destino.
Xustifícanse os obxectivos xerais no contido do VI Programa Marco de Medio Ambiente da UE, así
como na estratexia temática de prevención e reciclaxe de residuos de 2005 e por último na vixente
xestión de residuos urbanos nos concellos do Eixo atlántico
149