Xestion de residuos urbanos.pdf - Axencia de Ecoloxía Urbana do ...

130
Nos artigos da directiva estes principios son explicados e matizados. Téndoos en conta, a directiva
estabelece unha serie de obrigas encamiñadas a consecución do seu obxectivo principal que é o de
conseguir que a UE pase a ser unha sociedade da reciclaxe, definindo tal sociedade como aquela que
cumpre dous criterios: a procura da non xeración de residuos (prevención) e utilizarmos os residuos
como recursos.
Con este obxectivo estabelecese un instrumento que non é outro que a planificación axeitada da
xestión dos residuos tendo en conta os “impactos ambientais da súa xeración e xestión “.
Para a realización desa planificación a directiva estabelece uns criterios de ámbito xeral cando define
accións a levar a cabo para a aplicación das políticas de prevención e de xestión dos residuos.
Finalmente configura as medidas a emprender co fin de facilitar a aplicación dos criterios xerais.
A continuación expoñemos aqueles artigos da directiva que, na nosa opinión, teñen unha maior incidencia
na xestión realizada polos municipios:
Artigo 4º: estabelece as prioridades a aplicar na prevención e xestión dos residuos, considerando que
no primeiro lugar está prevención da xeración e dos perigos dos residuos. Unha vez que os residuos
sexan producidos o primeiro destino debe ser a súa reutilización e senón a súa reciclaxe. O seguinte
chanzo é a valorización enerxética e como derradeira alternativa o vertido.
Pero a directiva prevé que, no caso de que sexa xustificado mediante unha análise do ciclo da vida,
nun determinado fluxo de residuos pódese evitar a aplicación desta xerarquía.
Esta matización, xunto coa necesidade de ter en conta os principios de precaución, sostibilidade,
posibilidade técnica, viabilidade económica, protección dos recursos e do medio ambiente, saúde
humana, así como os económicos e sociais segundo os artigos primeiro e décimo terceiro da directiva,
resulta esencial para definir as políticas de xestión e en particular nas súas fases de recollida e
tratamento.
As circunstancias específicas das diferentes rexións, comarcas e municipios, tanto no seus aspectos
sociolóxicos e xeográficos como produtivos, determinarán as políticas máis axeitadas para a xestión
dentro do marco desta directiva.
Artigo 8º: estabelece a responsabilidade do produtor na xestión dos residuos xerados despois da
utilización dos seus produtos incluíndo a responsabilidade financeira na que incorre pola dita xestión.
Este artigo é un dos que ten máis importancia para os concellos xa que é o consumidor, de forma
indirecta (non mediante taxas,) quen finanza a xestión de determinados fluxos (ou fraccións) sexa de
quen sexa a competencia legal da xestión.
Neste sentido o artigo 14º, dedicado aos custos de xestión, ademais de estabelecer que estes, de
acordo co principio do “quen contamina paga” , teñen que ser soportados polos produtores orixinais
do residuo o polos posuidores, engade: “os estados membros decidirán se os custos de xestión dos
residuos serán soportados total o parcialmente polos produtores dos produtos dos que o residuo
provén, e se os distribuidores deben soportar parte deses custos”.
Artigo 10º: nel estabelecese a obriga dos estados membros para garantir que sexan levadas actuacións
de valorización e que para facilitar ou mellorar dita valorización: “os residuos recolleranse separadamente
se é viábel técnica, ambiental e economicamente, e non serán mesturados con outros
residuos ou materiais con propiedades diferentes”
Estudos desenvolvemento sostible