Xestion de residuos urbanos.pdf - Axencia de Ecoloxía Urbana do ...

110
No artigo 31 faise referencia aos axentes económicos responsábeis da posta no mercado de produtos
que co seu uso se converten en residuos e, seguindo a lexislación básica, considera as mesmas
alternativas (xestión propia ou participar nun sistema integrado de xestión, participar nun sistema
de depósito, devolución e retorno), pero engade como terceira opción: “contribuír economicamente
aos sistemas públicos de xestión de residuos, en tal medida que cubran os custos atribuíbles
á súa xestión”.
Esta posibilidade xunto coa de estabelecer unha listaxe de produtos que deben escoller unha certa
opción, abre un campo de actuación potencialmente elevado para diminuír os problemas financeiros
dos municipios por mor da xestión dos residuos.
Estes son os instrumentos legais cos que contan os municipios e as comunidades para facilitaren o
financiamento da xestión dos residuos.
4.2.2. a situación en Galicia.
4.2.2.1. Situación Xeral.
Imos analizar previamente o que Sogama cobra aos concellos pola xestión dos residuos e a continuación
cal é a situación das taxas. Pero antes hai que dicir que a recollida selectiva de envases
funciona no proceso de selección e clasificación , desde o punto de vista financeiro, de acordo co
previsto na lexislación.
Así no ano 2009 os concellos, a Xunta e Sogama recibiron de Ecoembes un total de máis de 16,4
millóns de euros dos que case cinco millóns corresponderon á recollida selectiva de envases lixeiros,
mais dun millón catrocentos mil euros á recollida de papel cartón, tres millóns á selección en
planta de clasificación de envases, e máis de 5,3 millóns á recollida e selección de envase lixeiro a
partir do contedor resto en recollida selectiva de orgánica. O sistema tamén pagou pola valorización
enerxética e a comunicación e promoción máis de 1,5 millóns de euros. As achegas de Ecovidrio
aos municipios de forma directa ou indirecta poderíase estimar nuns tres millóns de euros.
Estas achegas xunto coas taxas son as partidas orzamentarias que deberían cubrir os custos de xestión
dos residuos urbanos dos municipios. Pero a realidade é outra. Así, considerando os diversos
custos en que incorren os municipios galegos, sen considerar persoal de xestión e outros custos
dos que falabamos no principio deste capítulo, temos no primeiro lugar o que Sogama cobra aos
Concellos polo tratamento, que é un prezo idéntico para todos, con independencia da distancia
que exista entre cada estación de transferencia, onde se lle entregan, e a Planta. Trátase de un
prezo solidario cerca dos 54,7 €/t.; polo que o custo que lle representa a cada Concello ao sumarlle
o da recollida e o do transporte até as estacións de transferencia pódese estimar nos 120 €/Tm,
como mínimo.
A existencia de exencións ou bonificacións nos pagos a Sogama é moi excepcional e case que sempre
limitada temporalmente, e a dispersión que existe nas contías das taxas entre concellos explica
a ausencia de aplicación dos criterios sinalados no artigo 24.2 da Lei reguladora das Facendas Locais,
á que se fixo referencia ao inicio deste apartado.
Pola outra banda tendo en conta que nun fogar con tres persoas que xeren ao redor de 1,226 Kg/
hb/día -o que supón 1,342 Tm/ano por fogar-, a cantidade a pagar sería de 161 euros/ano, podemos
comprobar o aserto que faciamos da realidade. En efecto, isto demóstrase ao analizar as
cotas das taxas anuais das vivendas urbanas nos distintos concellos, resultando por provincias a
seguinte:
Estudos desenvolvemento sostible