39466 Fervenzas interior nº 9.qxd - Seminario de Lingüística ...

o que vai a permitir utilizar datos oficiais sobre estranxeiría en España en
base a esta distinción xurídica.
Aínda que ás veces esta distinción “artificial” teña sido fortemente
contestada (García Borrego, 2000: 11-12; Sayad, 1979; Spire, 1999) é evidente
que ofrece datos “obxectivos” aos estudosos da inmigración sobre os
estranxeiros “computados” en España. Esta pretensión de “obxectividade”
para delimitar o obxecto de estudo, “a inmigración”, debe deixar claro o
paso que se realiza ao pasar de caracterizar aos inmigrantes e comezar a
caracterizar aos estranxeiros, para non incorrer en graves defectos de análise.
Esta distinción é elemental para unha correcta interpretación en todas
as disciplinas que abordan o tema da inmigración, pero é especialmente
relevante para o Traballo social onde a centralidade dos problemas se orixinan,
ao noso xuízo, nos procesos asociados á inmigración e non nos exclusivamente
relacionados coa “estranxeiría”, aínda que o marco normativo
delimitará de forma importante as intervencións sociais que se realicen coa
inmigración.
Son frecuentes tamén os traballos que abordan a dicotomía entre a
estranxeiría e a cidadanía española. Son estudos que analizan as diferenzas
entre uns e outros, especialmente os dereitos civís, políticos, económicos e
sociais asociados a uns e outros. Desta forma podemos ler traballos que aluden
á análise do concepto de cidadanía e a súa relación cos Estado- nación,
que fan derivar os seus dereitos a partir do criterio de pertenza a un territorio
(Sami Naïr y Javier de Lucas, 1998).
Son tamén abundantes os artigos e libros que analizan o marco normativo
da inmigración –teriamos que dicir da estranxeiría- e valoran as
modificacións das diferentes disposicións internacionais e nacionais sobre
estranxeiros, a lei de estranxeiría, así como sobre os dereitos e os límites
destes, estabelecidos nestas disposicións legais en Europa e en España.
Parte deles realizan unha análise comparativa das diferentes lexislacións
(Alonso Olaiz, 1991; Balboa, 1991; Solé y Aubia 1991; Peces Barba, 1990-91).
Asemade, atópanse estudos sobre as políticas inmigratorias de Europa
e de España, que en sentido estrito non ten “Política de inmigración” aínda
que sí “Política de estranxeiría”, hoxe xa moi mediatizada pola Política
europea. Acostuman ser investigacións comparativas dos diferentes Plans
que teñen existido e existen en España, redactados co obxecto de plasmar
as pautas a seguir para a “integración dos inmigrantes” e que aluden ás
áreas de actuación nucleares para que os procesos migratorios teñan incidencia
positiva no colectivo de inmigrantes e na sociedade de acollida (De
Lucas Martín, 1994, 2000; Pajares, 1998).
Outra das disciplinas que achega unha gran cantidade de bibliografía
sobre inmigración é a antropoloxía. Os antropólogos estudan a inmigración
normalmente a partir dos conceptos de cultura, etnia, relixión, identidade,
alteridade, etnocentrismo, relativismo cultural, etc. Refirense aos elemen-
143 f e r v e n z a s