39466 Fervenzas interior nº 9.qxd - Seminario de Lingüística ...

II.3. AS POLÍTICAS PARA INMIGRANTES EN GALIZA
A Administración autonómica galega iniciou unha liña de traballo
focalizado na intervención en varias comunidades inmigrantes no ano 2000.
Neste caso, o IMSERSO, dependente do goberno central, destinoulles uns
fondos ás comunidades autónomas para desenvolver proxectos de intervención
con estes colectivos. No ano 2000, desenvolvéronse 5 proxectos deste
tipo, coordinados pola Consellería de Familia, Muller e Xuventude, a través
da Dirección Xeral de Familia. Unha das comunidades destinatarias foi a
cabo-verdiana da Mariña, a través dun convenio co Concello de Burela, que
contou cunha subvención de 5 millóns de pesetas para a súa execución nese
ano. No ano 2001 o subsidio descendeu a 4 millóns de pesetas, e no 2002 a
3,5 millóns.
A partir de 2003, coa creación da Consellaría de Emigración, este programa
pasou a estar baixo a súa competencia, a través da Dirección Xeral
de Apoio á Inmigración. Desde entón séguese o proxecto coa comunidade
cabo-verdiana, que fai parte da Rede Galega de Atención ao Inmigrante.
Con anterioridade ao ano 2000, as intervencións realizadas con colectivos
inmigrantes desenvolvéronse nomeadamente desde organismos non
públicos (sindicatos, asociacións, ONG, etc.), ou ben no cadro de proxectos
europeos, seguindo a fórmula de contar sempre con algunha administración
(fundamentalmente a autonómica) como supervisora.
Neste cadro desenvolveuse o Proxecto BogAvante, un dos 9 proxectos
asociados en Galiza á iniciativa comunitaria INTEGRA, de emprego e desenvolvemento
de recursos humanos, do cal se falará máis adiante.
III. DE “MORENOS” A CABO-VERDIANOS
Os primeiros traballadores de orixe cabo-verdiana chegaron á Mariña
en 1977, con motivo da construción da fábrica de Alúmina-Aluminio. Unha
vez finalizada esta, ao serlles negada a posibilidade de traballar no seu
cadro de persoal, a maior parte do colectivo, composto daquela fundamentalmente
por homes, que superaban a centea, reemigrou paulatinamente
para outros destinos. Unha parte dos poucos que ficaban enrolouse entón,
ao longo de 1978 e 1979, en embarcacións do porto de Burela, que sufría
unha forte carencia de man de obra, debido á mudanza de sector de moitos
mariñeiros autóctonos, que puideron optar por un traballo na fábrica,
abandonando así a incerteza do mar. Desde aquela, a existencia da comunidade
ten estado determinada pola historia do sector pesqueiro, no cal traballan,
a día de hoxe, practicamente o 100% dos homes adultos, especializándose
na pesca de altura (peixe espada e/ou pescada).
A partir desa mudanza de sector a comunidade comezou a medrar
novamente, pero esta vez seguindo un padrón de asentamento con base na
estrutura familiar, con importante presenza de mulleres e nenos. Foi na
126