Libro 20010/11 - Pasada das Cabras

Subida ao Monte Castelo
DÍA DO SOCIO - XUÑO 2010
O
27 de xuño citámonos na
praza da Mariña a media
mañá para disfrutar do Día do
Socio con unha nova subida ó
Monte Castelo. A xornada presentábase
interesante, concorrida
e con bo tempo. Para sacar
a foto de rigor os fotógrafos
tivéronse que retirar bastantes
metros para encadrar a todos
os participantes, que éramos
moitos. Como quen non quere
a cousa puxémonos a andar uns
detrás dos outros cara ó paseo
marítimo do Cantiño.
Esta vez cambiamos radicalmente
o itinerario da ruta con
respecto a edicións anteriores.
Sempre subiamos pasando pola
praia da Marosa, pero esta ruta
planifi couse para ascender pasando polo Cantiño. Eu penso que foi unha decisión acertada
por que na variación está o gusto e tivemos a oportunidade de coñecer e dar a
coñecer outras paisaxes do noso concello. Falando animosamente en galego de Burela,
en galego de Foz, en asturiano de Navia, en castelán de Madrid en…fomos sumando
quilómetros moi cómodos ata chegar á ponte da variante que hai enfronte da gardería.
A partir de aquí os grupos fanse mais pequenos e preparámonos para xestionar as
primeiras subidas en vertical que hai ata a cima. O paso faise lento e case sen querer
colocámonos en fi la india e automaticamente deixamos de conversar para dosifi car a
enerxía.
Pasada das Cabras é unha asociación de sendeirismo veterana e conta con socios moi
curtidos e preparados para camiñar en calquera situación do terreo e condición atmosféricas.
A subida ó Monte Castelo fíxose corta e doada aínda que a costa mais
pronunciada medira uns tres quilómetros. Este ano chegamos cedo á meta, e co deber
cumprido, preparamos a nosa mente para outro tipo de actividades menos fatigosas,
aparentemente. O primeiro que fi xemos foi practicar, cada un para si, con un tirador de
cervexa para acadar unhas cañas que con mais ou menos espuma acabara coa sede de
cada un de nos.
O xantar que compartimos foi abundante e variado, a base de xamón, polbo, carne…e
con música de calidade que nos puxo en movemento moito antes de rematar o postre.
Bailamos, cantamos e pasámolo moi ben. A promesa de repetir esta ruta fíxose colectiva,
como se fi xo colectiva a sensación de confi anza e compañeirismo que se viviu nesta
xornada. O sendeirismo ten estas cousas.
Unha aperta.
Alfredo Llano García