Libro 20010/11 - Pasada das Cabras

O Camiño Francés: Cuarta Etapa
Portomarín - Palas de Rei
ABRIL 2010
O dez de Abril ás 7:30
da mañá comezamos
a IV etapa do Camiño
de Santiago. Moi
contentos e preparados
collemos o autobús
e partimos cara o
punto de inicio da etapa,
Portomarín, previo
paso por Lourenzá para
completar o grupo da
viaxe.
A camiñata comezou
despois de tomar un
café e facer a sempre
típica foto de grupo.
O primeiro que fi xemos
foi cruzar o Rego das
Torres por unha pasarela
metálica, unha densa
néboa cubríao todo
e non deixaba refl ectir os raios do sol. Deixamos o río ás nosas costas emprendendo unha
longa subida de 11 qm; dosifi cando os esforzos fomos cruzando bosques de piñeiros e toxos.
Máis tarde o camiño levounos pola marxe da estrada ó mesmo tempo que o sol empezaba a
ser o noso compañeiro. A néboa comezou a desaparecer e a presenza do sol fíxose notar de
aquí en diante.
Así fomos subindo a serra de Ligonde, serra que divide os vales do Miño e Ulla. Á carón do
camiño atopamos un fermoso carballo xunto ó cruceiro de Lameiros, un dos máis importantes
de toda a ruta. Nos catro lados desde cruceiro puidemos observar pequenas referencias
ó calvario, mentres na cruz se amosa a maternidade e
a vida.
Saímos de Lameiros e chegamos ó pobo de Ligonde
que, antigamente, contaba cun hospital de peregrinos
e coa blasonada casa do Carneiro, onde se hospedou
Carlos I en 1.520 na súa viaxe de camiño para coroarse
Emperador.
Tamén o fi xo o seu fi llo Felipe II cando ía de viaxe a
Coruña para casar con Maria Tudor.
Continuamos polo asfalto e chegamos á Igrexa de Santiago
de Lestedo, de estilo neoclásico.
Deixamos á dereita, totalmente desviado da ruta, o mosteiro de Vilar de Donas, de grande
riqueza artística por ter unhas das mellores pinturas góticas de Galicia.
O fi nal estaba preto e animámonos a sacar folgos para poder chegar ó destino (Palas de Rei).
Estábamos moi cansos pero satisfeitos, xa que estabamos a punto de vencer esta ruta tan
longa e dura. Unha vez na meta atopamos a igrexa de San Tirso, hoxe igrexa parroquial, que
conserva unha fermosa porta románica do século XII.
Mereceu a pena este esforzo. Regresamos á casa moi animados cantando un popurri de cancións
da nosa xuventude e rematando así un longo día con 25 qm. de camiñata.
Eugenio López