Capa Escrita Pura e Dora - Asociación de Escritores en Lingua ...

Sr. Concelleiro de Cultura, queridas Pura e Dora, que hoxe non nos pode acompañar
por motivos de saúde, mais que comparte con nós estes fermosos momentos.
A Asociación de Escritores en Lingua Galega hónrase en facer realidade na
cidade de Ourense, esta garimosa caricia de amizade e acto de xusto recoñecemento
dos escritores e escritoras galegas ás escritoras Pura e Dora Vázquez,
facéndolles a entrega da letra E de Escritoras e cos camelios plantados esta mañá
no Parque do Barbaña e o nome dado á Fervenza das poetas e coa pedra das poetas
que dará memoria para sempre da súa fermosa palabra tallada.
Co escritor Xerardo Méndez, hai poucas semanas visitamos as nosas escritoras
no seu fogar. Despois de camiñar desde a Fonte da Praza do Ferro, chantada
coma unha árbore ancestral, subimos as encostas da cidade e acougamos nas
palabras insculpidas da Praza das Mercedes. Nun muro, un poema di da ausencia
como unha forma de ficar.
Poder acceder á casa das poetas fíxome sentir o significado de acceder ao
lugar onde todo segue a ser habitado polo luminoso tempo cotián, onde nunca
desaparece o tépedo remol da infancia.
Foi como vivir unha viaxe ao centro de gravidade dos seus poemas. Na casa
dun poeta sempre hai unha certa nostalxia do eterno, de Aquela Outra infancia
que aínda en nós estremece.
Conversamos con Pura e Dora arredor da tarde Imóvel, que tamén sen cesar
recordaba outras fermosas tardes de Maio pois, lembrando con elas, creámonos e
creamos outro o tempo, outra a luz que nos olla desde os seus poemas.
Non é importante se o poema nace da experiencia persoal, ou nace da experiencia
allea que nós asimilamos, mesmo ser só experiencia autónoma da linguaxe
poética. Mais, ao percorrermos a súa biografía, un percorre a biografía colectiva
dun tempo que tantas veces nos mancou e percorre moito das súas poéticas.
Desde o membrilleiro onde o pozo do poema de Dora onde os seus ceos azuis,
cincentos, brancos de nube, son celestes estrelecidos froitos. É terra de Deus fermosa
e escollida alauda dos vieiros e do mar, Galicia Aza de min; en Pura esta
Galiza do poema na que estamos a nos crear unha e outra vez coas nosas poetas
contra da desmemoriada luz do día.
Compartimos o tempo que partiu. Escoitamos os nomes da súa biografía chea
de cálidos topónimos que son para elas gozo: O Salto do can, o Polvorín, Ouren-
19