Descarga Revista Bravú - Vieiros

SE O FUTBOL FOSE MúSICA,
A pesares de que “os de
sempre” -curioso término
que permite faltarlle a
todo o mundo sen quedar
mal con ninguén- tentan
desprestixiar, ou enfrentar,
ós dous grandes
espectáculos de masas do
noso século, o certo é que
fútbol e rock teñen
moitísimas cousas en
común. Por exemplo as
moitas cancións que tratan
sobre este deporte, as adaptacións que se
fan nas gradas de temas populares, etc.
Para tratar todas elaas faría falta unha
revista enteira (léase máis disposición ó
traballo por parte do que escribe isto).
Ainda así, aí van tres pequenos apuntes
sobre esta amorosa ? relación.
SERíA ROCK&ROLL
CRóNICA DUN CONCERTO
(¿OU ERA DUN PARTIDO?)
Chegou o día esperado. Centos de mozos
agardan impacientes que o reloxo marque a
hora prevista para botar a andar o espectáculo.
Mentres, fan a espera máis agradable tomando
unhas cañas nos seus bares habituais, ou ben ciscados
pola chan bebendo kali
motxo de supermercado. Por aí vense unha chea de
postos que comercian co logotipo do grupo (¿ou era
coas cores do equipo?).
Abren as portas e a xente
busca con rapidez o
mellor sitio segundo os
seus propósitos. A espera
faise interminable, pero
todo se olvida cando se
escoita un bruído impresionante
de ánimo e
aprobación e o conxunto
sae ó escenario (¿ou era o
céspede?).
Durante aproximadamente
hora e media, centos e
centos de persoas viven
un orgasmo de emoción
colectiva con especial
repercusión entre os máis
entusiastas que ocupan as
primeiras filas (¿ou estaban
tras da portería?).
ó remate, os protagonistas reciben unha estourante
ovación dun público agradecido que se suma a todas
as que se sentían cada vez que interpretaban un dos
seus temas (¿ou era cada vez que facían unha boa
xogada?).
A multitude abandona o recinto e diríxese cara as tascas
do lugar disposta a prolongar a festa unhas cantas
horas máis, mentres comentan as apaixoadas sensacións
que viviron gracias a ese magnífico concerto
(¿ou foi un partido?).Fose o que fose, tratouse de algo
grande, moi grande.
FUTBOL NO ESCENARIO (unha
alineación de rock&roll)
1
Unha das fotos mais famosas dos
Beatles foi aquela na que aparecían os
catro ensarillados nunha xigantesca
bufanda coas cores do Liverpool F.C., algo que a John
Lennon non lle fixo moita gracia, xa que el era hincha
do outro equipo da cidade, o Everton (despois fíxose
jipi e supoñemos que deixaría de interesarlle o fútbol).
Por certo, o Liverpool non lles correspondeu ó detalle,
e colleu como himno oficial unha canción, You´ll ner
walk alone, duns rivais, Gerry & the Peacemakers
Satatus Quo declaráronse sempre sup-
2
porters do outro gran equipo inglés, o
Manchester united, ó que lle adicaron
unha canción na que coreaban os nomes dos grandes
mitos dos Red Devils: Bobby Charlton, George Best
(que sacou discos), Eric Cantona...
3
Como bós irlandeses, The Pogues son
seguidores do Celtic de Glasgow (o
equipo dos emigrantes católicos de
Irlanda a Escocia). Nun dos seus concertos foi duramente
agredido un grupo que acudíu levando distintivos
do Glasgow Rangers, irreconciliable adversario
deportivo e social (e protestante) do Celtic.
(Curiosamente, tanto en Irlanda como en Escocia, a
camiseta verde distingue ós equipos católicos).
4
Vellos rockeiros dos 70/80 sinten unha
especial predilección polo Atlético de
Madrid, quizais por terse riado cando
era o equipo pupas que representaba ós barrios