Descarga Revista Bravú - Vieiros

32
O FUTBOL TAMEN ENT
Na concorrida taberna todo cheiraba a futbol: retratos de vellas
glorias, copas de latón, bufandas, camisetas dedicadas, carteis
rabuñados polo tempo... E un balón asinado pola plantilla do
Celta ye-yé coroando o televisor. Ata a banda sonora que viña das mesas
do fondo tiña sabor a bancada.
-”Cando os mariñeiros da Armada inglesa arribaron a Vilagarcía por primeira
vez quedaron asombrados de que aquí xa souberan xogar ó futbol”,
espetou coa mán na mesa Cosme O Roncón de Carril, un cuco de 83 anos
que sabía máis da historia do balón que Sarmiento Birba”.
“Esta comarca sempre foi como os Estados Unidos: unha terra de
oportunidades, pero mal aproveitadas. Cando o mar escupía marisco, non
reparamos. E lojo, cagámola. Cando o tabaco, o mesmo. Aquí so fumaron
uns poucos e remataron sementando fariña. E co futbol pasounos outro
tanto: nós xogamo-lo partido e outros saíron na foto”.
O barullo non impediu que Ron MacDanniels V quedara noqueado co que
viña de escoitar. Ron, un metro noventa de inglés licenciado en filoloxía
hispánica, chegara a “Arosa Bay” en festas, por Santa Rita, na procura de
ecos lonxanos: O seu antepasado, o contramestre Ron MacDanniels I era un
daqueles mariños que, segundo contaba o seu abó Ron MacDanniels III,
fixera historia futbolística naquelas terras españolas preñadas de mar.
Medrou ensanchando o mito e, no que tarda en baixar un grolo, un vello
con nariz de clarete tiráballe pola borda o seu épico pasado familiar. A el,
Ron V, que sempre preferiu Fisterra a Benidorm.
-”Eso que usted dice no puede ser verdad. Mi
tatarabuelo formaba parte de aquella expedición
de la Armada que trajo el football a
España, y jugó el primer partido en
Villagarcía”, defendeuse Ron con rabia, deixando
a pinta de rubia sobre a mesa mentres da
Michelle Rancio.
mochila sacaba un enrrugado recorte de prensa:“Esta
crónica prueba lo que digo”, e comenzou
a ler:“La segunda parte del match demostró
un dominio total y absoluto de los ingleses
que metieron tres goals, o sea que ganaron
por cinco contra dos...... Próximo al final del encuentro, el eleven local hizo
gala de un juego sucio y violentísimo. Comportamientos de esta índole no
favorecen el arraigo de este nuevo sport.”.
¡Así se fala, machiño! Animados polos efluvios do lúpulo que dende había
horas caía nos seus buches, os contertulios celebraron como un gol o speach
de Ron.
O vello Cosme non acougaba na banqueta, revolveuse e fíxose escoitar:
“Meu querido rapaz, o futbol entrou en España tamén pola ría e chegou a
Vilagarcía antes co tren.Trouxérono os ingleses é verdade, pero non fóron
os mariños da Royal Navy non...” e deixou a palabra no ár como un maestro
do suspense. Levantouse e arrastrou os pés ata a ringleira de barrís.“O
papel con papel se mata”, boreaba mentras collía unha gran carpeta e voltaba
á tribuna improvisada.
O Roncón sabía con certeza que a chegada do futbol a España estaba relacionada
co arrendamento das minas de Rio Tinto a unha compañía inglesa
en 1873. Tamén coñecía, e tiña documentos para probalo, que o primeiro
partido celebrouse no campo de Santa Rita (Vilagarcía) entre a tripulación
do buque “Go go”, que transportaba o material necesario para a
Socióloga francesa filla de arousá.