Alexander Schmemann «Til liv for verda»
«Den visjonen Alexander Schmemann formidlar, er mogleg å ta til seg, ikkje berre i ortodokse og romersk-katolske miljø, men også i dei lutherske og frikyrkjelege tradisjonane» Peter Halldorf, pinsepastor, i etterordet. I «Til liv for verda» legg Alexander Schmemann fram ei tilnærming til verda og livet i henne som stammar frå den liturgiske erfaringa i Den Ortodokse Kyrkja. Schmemann seier nei til både religion og sekularisme; han meiner at religionen, slik han vert oppfatta tradisjonelt, gjer Gud religiøs – akkurat som sekularismen. Han forstår tema som sekularisme og kristen kultur ut frå perspektiva i den ubrotne erfaringa i kyrkja, slik ho vert openberra og kommunisert i si eiga tilbeding, og i liturgien – som sakramentet for verda, sakramentet av Guds Rike. Ein sentral bodskap i boka er at Kristus «har innvigd eit nytt liv, ikkje ein ny religion.» Hele livet er ein leitourgia, ei gudsteneste, der føremålet er å gjere verda til det som ho er meint til å vere. Alexander Schmemann (1921-1983) vert rekna som ein av dei viktigaste ortodokse teologane og kyrkjeleiarane i det førre hundreåret. «Fader Alexander opnar ikkje berre opp Kyrkja og gudstenestene si verd, men hjelper oss også å betre forstå den verda vi lever i no.» Fr. Theodor Svane, ortodoks prest, i forordet.
«Den visjonen Alexander Schmemann formidlar, er mogleg å ta til seg, ikkje berre i ortodokse og romersk-katolske miljø, men også i dei lutherske og frikyrkjelege tradisjonane»
Peter Halldorf, pinsepastor, i etterordet.
I «Til liv for verda» legg Alexander Schmemann fram ei tilnærming til verda og livet i henne som stammar frå den liturgiske erfaringa i Den Ortodokse Kyrkja.
Schmemann seier nei til både religion og sekularisme; han meiner at religionen, slik han vert oppfatta tradisjonelt, gjer Gud religiøs – akkurat som sekularismen. Han forstår tema som sekularisme og kristen kultur ut frå perspektiva i den ubrotne erfaringa i kyrkja, slik ho vert openberra og kommunisert i si eiga tilbeding, og i liturgien – som sakramentet for verda, sakramentet av Guds Rike.
Ein sentral bodskap i boka er at Kristus «har innvigd eit nytt liv, ikkje ein ny religion.» Hele livet er ein leitourgia, ei gudsteneste, der føremålet er å gjere verda til det som ho er meint til å vere.
Alexander Schmemann (1921-1983) vert rekna som ein av dei viktigaste ortodokse teologane og kyrkjeleiarane i det førre hundreåret.
«Fader Alexander opnar ikkje berre opp Kyrkja og gudstenestene si verd, men hjelper oss også å betre forstå den verda vi lever i no.»
Fr. Theodor Svane, ortodoks prest, i forordet.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Forord<br />
han leidde i fleire tiår og vorte kjend med og snakka med mange<br />
som studerte under han, fekk eg sjølv aldri møte han personleg.<br />
Eg var berre fire år gamal i 1983. Men enkja etter fader<br />
<strong>Alexander</strong>, Juliana <strong>Schmemann</strong> fekk eg lov til å vitje ved fleire<br />
høve under det siste studieåret mitt ved St. Vladimir’s, sidan<br />
ho budde like i nærleiken av presteseminaret i New York. Eg<br />
sette utruleg stor pris på desse augeblikka. <strong>Schmemann</strong> var<br />
svært glad i kona si, noko han skriv vakkert og tankevekkjande<br />
om i dagbøkene sine, der han også gjev utrykk <strong>for</strong> at ho var<br />
ein viktig samtalepartnar og innverknad på han. Det var ikkje<br />
vanskeleg å merke at bandet mellom dei framleis var levande<br />
og at ho delte visjonen og gløden etter sin avdøde ektemann.<br />
På ein måte vart desse besøka hjå henne også eit møte med<br />
fader <strong>Alexander</strong>.<br />
Fader <strong>Alexander</strong> <strong>Schmemann</strong>s visjon og glød lever enno,<br />
ikkje berre hjå hans næraste, studentane hans eller alle dei som<br />
har vorte påverka av og hausta fruktene av den <strong>for</strong>nyinga han<br />
stod i spissen <strong>for</strong>. Fader <strong>Alexander</strong> er levande også i alle dei<br />
som les bøkene hans i dag og vert oppglødde av dei. Styrken<br />
i denne glødande visjonen hans kjem ikkje primært frå fader<br />
<strong>Alexander</strong> sjølv, trass i at han var ein imponerande figur på<br />
mange vis. Styrken kjem frå at han på sin særeigne måte var i<br />
stand til å setje ord på og skildre trua i Den ortodokse kyrkja<br />
og hennar levande erfaring av Frelsaren slik Han openberrar<br />
seg <strong>for</strong> dei truande i dei guddommelege gudstenestene og i<br />
Kyrkja sitt <strong>liv</strong>. Ibuande i eit slikt møte ligg det <strong>for</strong>vandling,<br />
ikkje berre <strong>for</strong> dei truande som får sjå, smake og erfare Jesus<br />
Kristus, men også ei <strong>for</strong>vandling av heile skaparverket – «til<br />
<strong>liv</strong> <strong>for</strong> verda.» 15<br />
Fader Theodor Svane<br />
Hellige Jomfru Marias Bebudelse Ortodokse Kirke i Bergen<br />
16
Change language