Alexander Schmemann «Til liv for verda»
«Den visjonen Alexander Schmemann formidlar, er mogleg å ta til seg, ikkje berre i ortodokse og romersk-katolske miljø, men også i dei lutherske og frikyrkjelege tradisjonane» Peter Halldorf, pinsepastor, i etterordet. I «Til liv for verda» legg Alexander Schmemann fram ei tilnærming til verda og livet i henne som stammar frå den liturgiske erfaringa i Den Ortodokse Kyrkja. Schmemann seier nei til både religion og sekularisme; han meiner at religionen, slik han vert oppfatta tradisjonelt, gjer Gud religiøs – akkurat som sekularismen. Han forstår tema som sekularisme og kristen kultur ut frå perspektiva i den ubrotne erfaringa i kyrkja, slik ho vert openberra og kommunisert i si eiga tilbeding, og i liturgien – som sakramentet for verda, sakramentet av Guds Rike. Ein sentral bodskap i boka er at Kristus «har innvigd eit nytt liv, ikkje ein ny religion.» Hele livet er ein leitourgia, ei gudsteneste, der føremålet er å gjere verda til det som ho er meint til å vere. Alexander Schmemann (1921-1983) vert rekna som ein av dei viktigaste ortodokse teologane og kyrkjeleiarane i det førre hundreåret. «Fader Alexander opnar ikkje berre opp Kyrkja og gudstenestene si verd, men hjelper oss også å betre forstå den verda vi lever i no.» Fr. Theodor Svane, ortodoks prest, i forordet.
«Den visjonen Alexander Schmemann formidlar, er mogleg å ta til seg, ikkje berre i ortodokse og romersk-katolske miljø, men også i dei lutherske og frikyrkjelege tradisjonane»
Peter Halldorf, pinsepastor, i etterordet.
I «Til liv for verda» legg Alexander Schmemann fram ei tilnærming til verda og livet i henne som stammar frå den liturgiske erfaringa i Den Ortodokse Kyrkja.
Schmemann seier nei til både religion og sekularisme; han meiner at religionen, slik han vert oppfatta tradisjonelt, gjer Gud religiøs – akkurat som sekularismen. Han forstår tema som sekularisme og kristen kultur ut frå perspektiva i den ubrotne erfaringa i kyrkja, slik ho vert openberra og kommunisert i si eiga tilbeding, og i liturgien – som sakramentet for verda, sakramentet av Guds Rike.
Ein sentral bodskap i boka er at Kristus «har innvigd eit nytt liv, ikkje ein ny religion.» Hele livet er ein leitourgia, ei gudsteneste, der føremålet er å gjere verda til det som ho er meint til å vere.
Alexander Schmemann (1921-1983) vert rekna som ein av dei viktigaste ortodokse teologane og kyrkjeleiarane i det førre hundreåret.
«Fader Alexander opnar ikkje berre opp Kyrkja og gudstenestene si verd, men hjelper oss også å betre forstå den verda vi lever i no.»
Fr. Theodor Svane, ortodoks prest, i forordet.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
til <strong>liv</strong> <strong>for</strong> verda<br />
fast førelesar ved fleire kjende akademiske institusjonar, til dømes<br />
Universitetet i Columbia, Universitetet i New York, Union<br />
Theological Seminary og General Theological Seminary i New<br />
York. Han var ein sentral personlegdom i økumeniske samanhengar<br />
og hadde verv i Kyrkjeverdsrådet, blant anna var han ein<br />
av de ortodokse observatørane under det andre Vatikankonsilet.<br />
3 Han skreiv også mange bøker. Fleire av dei har vorte omsette<br />
til mange språk, og fleire er framleis pensumlitteratur ved<br />
teologiske utdanningsinstitusjonar den dag i dag. <strong>Schmemann</strong><br />
var levande opptatt av Kyrkja og hennar situasjon i ei ny tid og<br />
han <strong>for</strong>søkte å halde fast ved tradisjonen, men ynskte å gjere<br />
han <strong>for</strong>ståeleg og tilgjengeleg i samtida. Utgjevnadene hans vert<br />
<strong>for</strong>tsatt flittig lesne, ikkje berre i ortodokse, men også i katolske<br />
og protestantiske krinsar. Blant akademikarar er <strong>Alexander</strong><br />
<strong>Schmemann</strong> først og fremst kjend som liturgihistorikar og <strong>for</strong><br />
sin liturgiske teologi, der han gjer greie <strong>for</strong> sitt syn på <strong>for</strong>holdet<br />
mellom teologi og liturgi. Mange reknar han som ein av<br />
grunnleggjarane av liturgisk teologi og er ei inspirasjonskjelde<br />
<strong>for</strong> moderne teologar som arbeider med nettopp dette. 4<br />
Sjølv henta <strong>Schmemann</strong> inspirasjon frå mange kantar,<br />
også over kyrkjegrensene. Spesielt fekk den liturgiske rørsla,<br />
som <strong>Schmemann</strong> såg på som ei ortodoks rørsle innan<strong>for</strong> Den<br />
katolske kyrkja, stor innverknad på han. Dette var ei ad fontesrørsle<br />
som søkte attende til dei teologiske kjeldene i Bibelen,<br />
patristikken og liturgien, og som <strong>for</strong>ma og gav næring til<br />
hans eige teologiske arbeid. Frå hans eige ortodokse miljø i<br />
Paris vart teologar som Sergei Bulgakov, Georges Florovsky,<br />
Nicholas Affanasiev og Kyprian Kern viktige teologiske premissleverandørar<br />
<strong>for</strong> arbeidet hans 5 . Blant dei var patristikk,<br />
liturgikk, ekklesiologi og Den Heilage Skrifta sentrale emne.<br />
Dette ortodokse miljøet 6 hadde på mange måtar vidareført<br />
den teologiske renessansen i Russland som starta på midten<br />
av attenhundretalet, men som flytte tyngdepunktet sitt til dei<br />
12
Change language