Alexander Schmemann «Til liv for verda»
«Den visjonen Alexander Schmemann formidlar, er mogleg å ta til seg, ikkje berre i ortodokse og romersk-katolske miljø, men også i dei lutherske og frikyrkjelege tradisjonane» Peter Halldorf, pinsepastor, i etterordet. I «Til liv for verda» legg Alexander Schmemann fram ei tilnærming til verda og livet i henne som stammar frå den liturgiske erfaringa i Den Ortodokse Kyrkja. Schmemann seier nei til både religion og sekularisme; han meiner at religionen, slik han vert oppfatta tradisjonelt, gjer Gud religiøs – akkurat som sekularismen. Han forstår tema som sekularisme og kristen kultur ut frå perspektiva i den ubrotne erfaringa i kyrkja, slik ho vert openberra og kommunisert i si eiga tilbeding, og i liturgien – som sakramentet for verda, sakramentet av Guds Rike. Ein sentral bodskap i boka er at Kristus «har innvigd eit nytt liv, ikkje ein ny religion.» Hele livet er ein leitourgia, ei gudsteneste, der føremålet er å gjere verda til det som ho er meint til å vere. Alexander Schmemann (1921-1983) vert rekna som ein av dei viktigaste ortodokse teologane og kyrkjeleiarane i det førre hundreåret. «Fader Alexander opnar ikkje berre opp Kyrkja og gudstenestene si verd, men hjelper oss også å betre forstå den verda vi lever i no.» Fr. Theodor Svane, ortodoks prest, i forordet.
«Den visjonen Alexander Schmemann formidlar, er mogleg å ta til seg, ikkje berre i ortodokse og romersk-katolske miljø, men også i dei lutherske og frikyrkjelege tradisjonane»
Peter Halldorf, pinsepastor, i etterordet.
I «Til liv for verda» legg Alexander Schmemann fram ei tilnærming til verda og livet i henne som stammar frå den liturgiske erfaringa i Den Ortodokse Kyrkja.
Schmemann seier nei til både religion og sekularisme; han meiner at religionen, slik han vert oppfatta tradisjonelt, gjer Gud religiøs – akkurat som sekularismen. Han forstår tema som sekularisme og kristen kultur ut frå perspektiva i den ubrotne erfaringa i kyrkja, slik ho vert openberra og kommunisert i si eiga tilbeding, og i liturgien – som sakramentet for verda, sakramentet av Guds Rike.
Ein sentral bodskap i boka er at Kristus «har innvigd eit nytt liv, ikkje ein ny religion.» Hele livet er ein leitourgia, ei gudsteneste, der føremålet er å gjere verda til det som ho er meint til å vere.
Alexander Schmemann (1921-1983) vert rekna som ein av dei viktigaste ortodokse teologane og kyrkjeleiarane i det førre hundreåret.
«Fader Alexander opnar ikkje berre opp Kyrkja og gudstenestene si verd, men hjelper oss også å betre forstå den verda vi lever i no.»
Fr. Theodor Svane, ortodoks prest, i forordet.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Forord<br />
<strong>for</strong>kynner, men er komen nær og kan finnast <strong>for</strong> den som verkeleg<br />
vil sjå. Dette er ein av dei viktigaste bodskapane fader<br />
<strong>Alexander</strong> <strong>Schmemann</strong> har til oss.<br />
Biografi<br />
<strong>Alexander</strong> <strong>Schmemann</strong>, son av Anna og Dmitri <strong>Schmemann</strong>,<br />
vart fødd i 1921 i Tallinn, hovudstaden i dagens Estland. Familien<br />
flykta etter ei stund frå den dåverande Sovjetunionen og<br />
slo seg etter kvart ned i Paris, der familien vart ein del av det<br />
store russiske emigrantmiljøet der. Allereie i tidlege barneår<br />
vart den unge <strong>Alexander</strong> trekt mot Kyrkja og bestemte seg <strong>for</strong><br />
å vie <strong>liv</strong>et sitt til henne. Som liten gut tente han som altargut i<br />
Aleksander Nevskij-katedralen (Rue Daru) i Paris, ikkje langt<br />
frå Triumfbogen. Etter at han hadde fullført ein kadettskule<br />
<strong>for</strong> russiske born, tok han til å studere teologi ved St. Sergius<br />
teologiske institutt i Paris, en velkjend ortodoks teologisk<br />
institusjon på den tida. Her kom han også etter kvart til å<br />
undervise i kyrkjehistorie.<br />
I 1943 gifte <strong>Schmemann</strong> seg med Juliana Ossorguine som<br />
han fekk tre born saman med. Han vart presteordinert i 1945<br />
og underviste frå 1946 til 1951 ved St. Sergius. Fader George<br />
Florovsky, kanskje den mest tonegjevande ortodokse teologen<br />
i det førre hundreåret, inviterte så <strong>Schmemann</strong> til å reise<br />
til USA <strong>for</strong> å undervise ved det nyoppretta amerikanske ortodokse<br />
presteseminaret Saint Vladimir Orthodox Theological<br />
Seminary i New York. Florovsky var rektor <strong>for</strong> Saint Vladimir’s<br />
på denne tida. <strong>Schmemann</strong> kom fram i 1951 saman med<br />
familien sin og tok straks til å undervise. Han fullførte doktorgradsavhandlinga<br />
si i 1959. Liturgisk teologi og liturgihistorie<br />
vart hans hovudfelt, og det er også dette feltet han i ettertid<br />
er vorten mest kjend <strong>for</strong>. Etter kvart overtok han også som<br />
rektor ved institusjonen, og blei verande der til han døydde i<br />
1983. 2 Han var ein etterspurd taler og føredragshaldar, og var<br />
11
Change language