Eiliv Vinje - Universitetet i Bergen

KONKLUSJON 267
essayet ved å legga lite vekt på meddeling, og nær sagt all vekt på oppløysing av
meddeling.
Til dette følgjande svar. Dei meddelande sekvensane får aldri vera heilt i fred,
også dei inngår i eller blir underordna grep som gjer dei til ein del av eit estetisk
objekt. Det er alltid eit eller anna element - i det minste brevforma - som undergrev
inntrykket av bruksprosa som bare er utelukkande saksorientert. Slike element er
som malurt i begeret, dei gjennomtrengjer eller set smak på heilskapen. MTkr og Ep
blei utgitte som bøker, og sjølv om det kan vera veksling i haldning eller attityde frå
stykke til stykke, ser eg dei regresjonane ein finn i eitt stykke (feilslutning, komikk)
som "uopprettelege"; dei set sitt preg på heilskapen.