samla vurdering av småkraftverk i fjærland ... - Luster Energiverk

2.0 Fjærland Samla vurdering av småkraftverk i Fjærland
Vurderinga av kvart delområde er skildra i vedlegg D og tabellen under oppsummerar
landskapsklassifiseringa og landskapsverdien for kvart av dei seks delområda.
Tabell 3: Oppsummering landskapsklassifisering og verdsetting for kvart av delområda. Skildring
og vurderingar finn ein i vedlegg D.
Nr: Namn Landskapsklassifisering Landskapsverdi
1 Romøyri – Lidal A1 Stor
2 Jordal – Rauboti A2 Stor
3 Berge B1 Middels
4 Mundal B1 Middels
5 Supphelledalen A2 Stor
6 Bøyadalen B1 Middels
2.3 Naturmiljø
Flora
Heile Fjærland ligg innanfor oseanisk vegetasjonsseksjonen og har stor variasjon i den
vegetative gradienten. Vegetasjonssonene som er representert er hovudsakeleg lågalpin,
mellomboreal og nordboreal sone, i tillegg til at nokre mindre parti i låglandet høyrer til sørboreal
og boreonemoral sone (varmekjær edellauvskog).
Vegetasjonen i Fjærlandsområdet er prega av store lokalklimatiske variasjonar på grunn av stor
høgdeforskjell og påverknad frå breane. Floraelement varierer også i forhold til eksponering frå
aust til vest i området. Det finns varmekrevjande og artsrike plantesamfunn i sørvendte lier langs
fjorden og alpin vegetasjon i høgfjellet. I bre-nære område i lågtliggande strøk er konkurransesterke
låglandsartar trengt tilbake på grunn av hardt klima eller skrint jordsmonn, mens
konkurransesvake artar som t.d. raudsildre og brearve har gode vekstforhold i det første
suksesjonsstadiet etter at breen har trekt seg tilbake. I sørvendte lier der det er god næringstilgang
på grunn av ras/jordsig og god vasstilgong, finns fleire stadar relativt rik vegetasjon til
tross for næringsfattig berggrunn.
Bjørk er det treslaget som går høgst i Fjærlandsområdet, slik som elles er vanlig i Noreg.
Generelt dominerar bjørkeskogen i dei undersøkte områda og dei dominerande vegetasjonstypane
er blåbærskog og småbregneskog. Nokre stadar finns høgstauder og røsslyngblokkebær.
I tillegg er det mykje gråorskog langs vassdraga i dalbotn, og då kanskje spesielt i
Supphelledalen. Innslag av vierkratt og fuktsig med myrtendensar er ikkje uvanlig langs mange
av elvane.
Floraen i området er overvegande fattig, med unntak av einskilde sørvendte lisider med godt
jordsmonn og gode lokalklimatiske forhold. Floristisk sett vert Fjærlandsområdet vurdert som
representativ for regionen.
Fauna
Høgtliggande område i Fjærland, opp mot breane, har et sparsamt dyreliv. Rovfugl som
kongeørn, fjellvåk, tårnfalk og dvergfalk hekkar likevel spreidd. Lengre ned i dalføra, kor
vegetasjonen er rikare og temperaturen høgre, er faunaen rikare og det er observert fleire
raudlisteartar av fugl (bl.a. kvitryggspett og dvergspett). Vasstilknytta arter som fossekall og
strandsnipe er vanlig utbreidd langs elvane i Fjærland, og fossekall vart observert i mange av
dei undersøkte elvane (bl.a. Supphelleelvi, Bøyaelvi, Jakopbakka, Tverrdalselvi, Mundalselvi og
Rauboteelvi). Sterkt redusert vassføring vil kunne tvinge desse artane bort frå vassdrag. Her er
og gode bestandar av hjort. Fleire av de store rovdyra, f.eks. gaupe, jerv og bjørn (sommaren
2006), er registrert i området men har ingen fast bestand.
Faunaen i området vert vurdert som representativ for regionen.
13