Nynorskrettskrivinga - Språkrådet

77
klammeformstatus. Forma me har nok ein ekstrafunksjon som markering av tradisjonell
nynorsk, slik at somme med talemålsgrunnlag for vi bruker forma me i skrift.
f) Nytt Jamført med den gjeldande norma er det ingenting nytt i dette framlegget.
Konklusjon
Bruken både i skrift og tale og den sterke identitetsmarkeringa som blir lagd i dette
pronomenet, tilseier at nynorsknorma held på både vi og me.
2.2.3.b ho/henne i objektform
Status i dag
Både ho og henne kan i dag brukast som objektform.
Framlegg
Valfridomen mellom personleg pronomen 3. pers. eintal hokjønn objektform ho og
henne blir halden ved lag.
Det skal framleis vera valfridom mellom dei to formene i objektforma.
Normhistorikk
Som objektform kom ho inn i landsmålet i 1917.
Talemålsgrunnlag
Nokre stader har ein objektforma hena, hæna (Telemark) og hæ (Setesdal), andre stader
er formene hinnje eller 'ne, hena eller 'na. Desse formene skriv seg dels frå ei gammal
akkusativform hana, dels frå den norrøne dativforma henni. På Sentral-Austlandet kan
ein høyra forma henner, som går attende på ei genitivsform, i både subjekt- og
objektfunksjonen, men mangstad med den særfunksjonen å vera framhevande
pronomen.
Å skilja mellom ei subjektform og ei objektform i dette pronomenet er mest
utbreidd på Vestlandet og Austlandet og i Nord-Noreg. I dialektområde med dativ fell
akkusativforma saman med nominativsforma ho, medan det er dativforma som skil seg
ut, f.eks. i henna.
Skriftmålsgrunnlag
Det har ikkje vorte skikkeleg granska.
Vurdering
a) Talemålsutbreiinga. Talemålet har stor utbreiing av både eit skilje mellom subjektog
objektform og av eit samanfall.