Nynorskrettskrivinga - Språkrådet

33
Gjennomsnittsalderen på informantane er 63 år, og 83 % er over 50 år. Jamført
med andre grunnlagsopplysningar for dialektoversikter er dette eit relativt ungt
materiale, for det finst ingen forskingskapasitet til å halda alle slike oversikter heilt à
jour. TALE99 vil her tena både som supplement og viktig korrektiv til andre
talemålsoversikter som finst. Men det er svært viktig å vera klar over at sjølv
TALE99 ikkje får med dei nyaste tendensane i talemålsutviklinga – der det kunne
vera av interesse.
b) I 2001 gjorde Åse Wetås fire punktgranskingar for Språkrådet. To av rapportane
kartla språkleg variasjon i nynorske publikasjonar og i ikkje-publisert nynorsk.
I serien Norsk språkråds skrifter gav Lars S. Vikør i 1995 ut Rettskriving hos
nynorskforfattarar. Det er ei undersøking av ortografi og morfembruk hjå 29 nynorskforfattarar,
tilnærma likt fordelte på 1930-, 1950- og 1970-åra. For ein del av
frekvensopplysningane har me brukt Per Vestbøstad: Nynorsk frekvensordbok. Dei
vanlegaste orda i skriftleg nynorsk henta frå aviser, sakprosa og romanar 1978–1984
(Bergen: Alma Mater 1989). Denne boka eit framifrå hjelpemiddel, ikkje minst på
grunn av at ein her får frekvensar for bøyingsformer og skrivemåtar i tillegg til
frekvensar for ordet samla (leksemet). Tekstutvalet er også godt og stort. Ulempa er at
materialet har vorte sirka 20 år gammalt, og bruksmønsteret kan ha forandra seg på den
tida. Likevel er opplysningane frå denne ordboka svært nyttige.
Trass i alle dei undersøkingane me har hatt tilgang til, manglar me mangstad fullgodt
grunnlagsmateriale både om talemålet og om praksis i skriftmålet. Særleg gjeld det
samtida og den næraste fortida. Tidsavgrensinga på arbeidet har gjort det uråd å
undersøkja meir. Det vil alltid vera ynske om å ha fleire opplysningar, men me har
måtta vurdera det mot kva som kan vera viktig for å vurdera dei alternative vedtaka.