Nynorskrettskrivinga - Språkrådet
Nynorskrettskrivinga - Språkrådet
Nynorskrettskrivinga - Språkrådet
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
135<br />
Talemålsgrunnlag<br />
Perfektum partisipp på -i finn ein i<br />
talemåla i eit søraustleg område<br />
(Grenland – Indre Østfold til Trysil),<br />
Setesdal og Vest-Telemark, mykje av<br />
Trøndelag (ikkje i søraust) og sør på<br />
Helgeland. I eit område i Nord-<br />
Trøndelag har ein både -i og -e etter<br />
eit system som heng saman med<br />
konsonantismen i rota. Eit midlandsk<br />
område har vokalharmonisk skifte<br />
med i etter i i rota og e etter andre<br />
vokalar: biti, drivi, men brøte, fare.<br />
Resten av landet (Vestlandet, Nord-<br />
Noreg og andre stader) har<br />
utlydsvokalen -e.<br />
Skriftleg bruk<br />
Av Framlegg til læreboknormal 1957<br />
(s. 109–110) går det fram at perfektum<br />
partisipp på -e er det som har vore<br />
mest brukt i nynorsk presse og<br />
litteratur etter 1938:<br />
Vestnorske og nordnorske<br />
forfattarar nyttar jamt over den forma,<br />
det same gjer<br />
Vestlands-blada. Alt i alt er det<br />
likevel ikkje så få bøker som har<br />
gjennomført<br />
supinum på -i. Såleis er -i-ending gjennomførd i dei aller fleste bøkene som Det<br />
norske Samlaget har gjevi ut etter 1938. Tarjei Vesaas, Halldis Moren Vesaas,<br />
Inge Krokann og Halvdan Koht nyttar no denne forma. I Norsk allkunnebok<br />
skifter -i og -e med artikkel-forfattarane, like eins i ”Syn og Segn”. I lærebøker og<br />
i det aller meste av lesebok-stoffet på nynorsk er det etter 1938 gjennomført<br />
supinum på -i. I bm.-litteratur er i-supinum brukt berre i dialektreplikkar og anna<br />
sterkt målføremerkt framstelling.
Change language