Nynorskrettskrivinga - Språkrådet

134
Framlegg
Supinum (inkjekjønnsforma av perfektum partisipp) av sterke verb skal enda på -e.
Supinum på -i går ut or rettskrivinga.
Normhistorikk
Frå 1917 hadde sterke verb perfektum partisipp på -e. Spørsmålet om å ta opp supinum
med -i i begge mål vart drøfta i Tilleggstilråding om ny rettskrivning 1936 (s. 11):
Heller ikke på dette punkt kunde vi i ”Tilråding” peike på noen farbar vei til
utjamning av skilnaden mellom bm. og nno. Nno. har her kjønn- og
tallbøyning (boka vart skriven, brevet vart skrive, bøkene vart skrivne),
mens bm. har ubøydd part. på utlyds-t, som ofte er stum.
Spørsmålet har vært framme i ordskiftet om rettskrivningsframlegget.
Samtidig er det reist sterke krav om adgang til å nytte de austlandske
part.former på -i (skrivi, brøti). Nemnda har drøftet spørsmålet på nytt, men
har ikke kunnet samle sig om et enstemmig framlegg. Bergsgård, Iversen og
Koht foreslår at part.formene på -i blir tillatt i begge mål.
Knut Liestøl, som sat i revisjonsnemnda 1937, sette opp supinum på -i som
einaste lærebokform i nynorsk. Han grunngav det m.a. med at det var viktig med
samarbeid mellom måla på dette punktet. Dessutan meinte han det trongst ein slag
kompensasjon med -i-ending i nynorsk sidan -i-endinga i bunden form eintal hokjønn
og bunden form fleirtal inkjekjønn no fekk klammeformstatus. Iversen og Krogsrud,
som òg var med i revisjonsnemnda 1937, gjekk imot Liestøl på dette punktet. Dei
meinte det ikkje var nokon annan grunn til å endra supinumformene i nynorsk enn
omsynet til samarbeidet med bokmål. Og etter ”grundige overveielser” var dei komne til
at bokmål på den tida ikkje burde ta opp supinumformer på -i. –Departementet følgde
likevel Liestøl og fastsette i 1938-rettskrivinga perfektum partisipp av sterke verb på -i
som hovudform i nynorsk. Den gamle forma med -e vart klammeform.
Framlegg til læreboknormal 1957 peikte på at når -i-supinum no kom inn som
klammeform i bokmål, var det ikkje tilrådeleg å gje opp den forma i nynorsk og gå
attende til -e. Dermed jamstilte 1959-normalen supinum på -e og -i av sterke verb i
nynorsk. Den valfridomen har nynorskbrukarar hatt sidan. I 2000 gjekk
nynorskseksjonen inn for å gjera supinum på -i til klammeform.