Nynorskrettskrivinga - Språkrådet

130
Åse Wetås fekk 66 treff på annan i lokalaviser, medan søk på [annen] ikkje gav resultat.
Bondebladet hadde to døme på at klammeforma var brukt, ingen med hovudforma. Ut
frå det publiserte materialet elles konkluderte Wetås med at [annen] er lite brukt. Når
det gjeld dei upubliserte barne- og ungdomstekstane Wetås granska, meinte ho å sjå ein
klår tendens til bruk av hovudformene av pronomenet annan (og nokon). I
minneoppgåvene held skrivarane seg også stort sett til hovudformene av annan og anna.
To av dei undersøkte 1930-årsforfattarane (Vikør 1995), Sveen og Vesaas, skriv
annen, som ikkje var noka skriftmålsform på den tida. I forfattarskapane frå 1950-åra er
det Halldor Holsvik og Egil Sundland som bruker annen. Annen var komen inn i
rettskrivinga som jamstilt form i 1959, men framleis valde berre to av ti 1970-
årsforfattarar den forma.
Vurdering
Forma annen dominerer i talemålet. I skrift derimot ser det ikkje ut til at [annen] har
særleg nedslag.
Konklusjon
Me rår til å ta [annen] ut or norma pga. at forma er så lite brukt i skrift.
3.2.3.d Dei ubundne pronomena [onnor] og [nokor]
Status i dag
Hokjønnspronomena anna og noka har i dag klammeformene [onnor] og [nokor].
Framlegg
Klammeformene [onnor] og [nokor] går ut or rettskrivinga.
Normhistorikk
Den vanlege hokjønnsforma av pronomenet nokon var i gammalnorsk nokkur. I norske
dialektar er dels den gamle forma på -r bevart, dels har pronomenet fått nye former som
finst i adjektiv eller i andre pronomen, dels har hokjønnsforma falle saman med
hankjønnsforma.
For pronomenet annan var hokjønnsforma onnor. Hokjønnsformene anna og noka kom
inn i 1917-rettskrivinga og vart då jamstilte med onnor og nokor. Dette var uendra fram
til 1959, då vart onnor og nokor gjorde til klammeformer, og den statusen har dei hatt
sidan.
Talemålsgrunnlag
Frå Framlegg til læreboknormal 1957 (s. 94) hentar me ei ikkje nett oppdatert oversikt
over den geografiske utbreiinga av desse gamle hokjønnsformene på -r: Nord-
Gudbrandsdalen (nogor), Valdres (nokor), Nordhordland (i ein del bygder, nåker),